Mediam Cydnus amnis, de quo paulo
|
3.5.1.1
|
ante dictum est, interfluit; et tunc aestas erat,
|
|
cuius calor non aliam magis quam Ciliciae oram
|
|
vapore solis accendit, et diei fervidissimum tem-
|
|
pus exceperat.
|
5
|
Pulvere simul ac sudore perfu-
|
2.1
|
sum regem invitavit liquor fluminis, ut calidum
|
|
adhuc corpus ablueret. Itaque veste deposita in
|
|
conspectu agminis—decorum quoque futurum
|
|
ratus, si ostendisset suis levi et parabili cultu
|
5
|
corporis se esse contentum—descendit in flu-
|
|
men.
|
|
Vixque ingressi subito horrore artus rigere
|
3.1
|
coeperunt; pallor deinde suffusus est, et totum
|
|
propemodum corpus vitalis calor liquit.
|
|
Expi-
|
4.1
|
ranti similem ministri manu excipiunt nec satis
|
|
compotem mentis in tabernaculum deferunt.
|
|
Ingens sollicitudo et paene iam luctus in castris
|
|
erat.
|
5
|
Flentes querebantur in tanto impetu cur-
|
5.1
|
suque rerum omnis aetatis ac memoriae clarissi-
|
|
mum regem non in acie saltem, non ab hoste
|
|
deiectum, sed abluentem aqua corpus ereptum
|
|
esse et extinctum.
|
5
|
Instare Dareum, victorem
|
6.1
|
antequam vidisset hostem. Sibi easdem terras,
|
|
quas victoria peragrassent, repetendas: omnia
|
|
aut ipsos aut hostes populatos. Per vastas soli-
|
|
tudines, etiam si nemo insequi velit, euntes fame
|
5
|
atque inopia debellari posse.
|
|
Quem signum da-
|
7.1
|
turum fugientibus? quem ausurum Alexandro
|
|
succedere? Iam ut ad Hellespontum fuga pene-
|
|
trarent, classem, qua transeant, quem praepa-
|
|
raturum?
|
5
|
Rursus in ipsum regem misericordia
|
8.1
|
versa illum florem iuventae, illam vim animi,
|
|
eundem regem et commilitonem divelli a se et
|
|
abrumpi immemores sui querebantur.
|
|
Inter
|
9.1
|
haec liberius meare spiritus coeperat, adlevabat-
|
|
que rex oculos et paulatim redeunte animo cir-
|
|
cumstantes amicos agnoverat, laxataque vis
|
|
morbi ob hoc solum videbatur, quia magnitudi-
|
5
|
nem mali sentiebat.
|
|
Animi autem aegritudo
|
10.1
|
corpus urgebat: quippe Dareum quinto die in
|
|
Cilicia fore nuntiabatur. Vinctum ergo se tradi
|
|
et tantam victoriam eripi sibi ex manibus ob-
|
|
scuraque et ignobili morte in tabernaculo extin-
|
5
|
gui se querebatur.
|
|
Admissisque amicis pariter
|
11.1
|
ac medicis "In quo me" inquit "articulo rerum
|
|
mearum fortuna deprehenderit, cernitis. Stre-
|
|
pitum hostilium armorum exaudire mihi videor
|
|
et, qui ultro intuli bellum, iam provocor.
|
5
|
Da-
|
12.1
|
reus ergo cum tam superbas litteras scriberet,
|
|
fortunam meam in consilio habuit; sed nequi-
|
|
quam, si mihi arbitrio meo curari licet.
|
|
Lenta
|
13.1
|
remedia et segnes medicos non expectant tem-
|
|
pora mea: vel mori strenue quam tarde conva-
|
|
lescere mihi melius est. Proinde, si quid opis, si
|
|
quid artis in medicis est, sciant me non tam
|
5
|
mortis quam belli remedium quaerere."
|
|
In-
|
14.1
|
gentem omnibus incusserat curam tam praeceps
|
|
temeritas eius. Ergo pro se quisque precari coe-
|
|
pere, ne festinatione periculum augeret, sed es-
|
|
set in potestate medentium:
|
5
|
inexperta remedia
|
15.1
|
haud iniuria ipsis esse suspecta, cum ad perni-
|
|
ciem eius etiam a latere ipsius pecunia sollici-
|
|
taret hostis.
|
|
Quippe Dareus mille talenta in-
|
16.1
|
terfectori Alexandri daturum se pronuntiari
|
|
iusserat. Itaque ne ausurum quidem quemquam
|
|
arbitrabantur experiri remedium, quod propter
|
|
novitatem posset esse suspectum.
|
5
|