Igitur Bactrianorum regione Artabazo
|
7.5.1.1
|
tradita sarcinas et impedimenta ibi cum praesi-
|
|
dio relinquit, ipse cum expedito agmine loca
|
|
deserta Sogdianorum intrat nocturno itinere
|
|
exercitum ducens.
|
5
|
Aquarum, ut ante dictum
|
2.1
|
est, penuria prius desperatione quam desiderio
|
|
bibendi sitim accendit. Per CCCC stadia ne mo-
|
|
dicus quidem humor existit.
|
|
Harenas vapor
|
3.1
|
aestivi solis accendit; quae ubi flagrare coepe-
|
|
runt, haud secus quam continenti incendio cunc-
|
|
ta torrentur.
|
|
Caligo deinde immodico terrae
|
4.1
|
fervore excitata lucem tegit, camporumque non
|
|
alia quam vasti et profundi aequoris species
|
|
est.
|
|
Nocturnum iter tolerabile videbatur, quia
|
5.1
|
rore et matutino frigore corpora levabantur.
|
|
Ceterum cum ipsa luce aestus oritur, omnem-
|
|
que naturalem absorbet humorem siccitas; ora
|
|
visceraque penitus uruntur.
|
5
|
Itaque primum
|
6.1
|
animi, deinde corpora deficere coeperunt. Pige-
|
|
bat et consistere et progredi.
|
|
Pauci a peritis re-
|
7.1
|
gionis admoniti praepararant aquam; haec pau-
|
|
lisper repressit sitim, deinde crescente aestu rur-
|
|
sus desiderium humoris accensum est. Ergo quic-
|
|
quid vini oleique erat [hominibus] ingerebatur,
|
5
|
tantaque dulcedo bibendi fuit, ut in posterum
|
|
sitis non timeretur.
|
|
Graves deinde avide hausto
|
8.1
|
humore non sustinere arma, non ingredi pote-
|
|
rant, et feliciores videbantur, quos aqua defe-
|
|
cerat, cum ipsi sine modo infusam vomitu coge-
|
|
rentur egerere.
|
5
|
Anxium regem tantis malis cir-
|
9.1
|
cumfusi amici ut meminisset orabant animi sui
|
|
magnitudinem unicum remedium deficientis
|
|
exercitus esse,
|
|
cum ex iis, qui praecesserant ad
|
10.1
|
capiendum locum castris, duo occurrunt utribus
|
|
aquam gestantes, ut filiis suis, quos in eodem
|
|
agmine esse et aegre pati sitim non ignorabant,
|
|
succurrerent.
|
5
|
Qui cum in regem incidissent,
|
11.1
|
alter ex his utre resoluto vas, quod simul fere-
|
|
bat, implet porrigens regi. Ille accipit; percon-
|
|
tatus, quibus aquam portarent, filiis ferre cog-
|
|
noscit.
|
5
|
Tunc poculo pleno, sicut oblatum est,
|
12.1
|
reddito "Nec solus" inquit "bibere sustineo
|
|
nec tam exiguum dividere omnibus possum. Vos
|
|
currite et liberis vestris, quod propter illos attu-
|
|
listis, date."
|
5
|
Tandem ad flumen Oxum ipse pervenit pri-
|
13.1
|
ma fere vespera, sed exercitus magna pars non
|
|
potuerat consequi. In edito monte ignes iubet
|
|
fieri, ut ii, qui aegre sequebantur, haud procul
|
|
castris ipsos abesse cognoscerent;
|
5
|
eos autem,
|
14.1
|
qui primi agminis erant, mature cibo ac potione
|
|
firmatos implere alios utres, alios vasa, quibus-
|
|
cumque aqua portari posset, iussit ac suis opem
|
|
ferre.
|
5
|
Sed qui intemperantius hauserant, in-
|
15.1
|
tercluso spiritu extincti sunt, multoque maior
|
|
horum numerus fuit, quam ullo amiserat proe-
|
|
lio.
|
|
At ille thoracem adhuc indutus nec aut
|
16.1
|
cibo refectus aut potu, qua veniebat exercitus,
|
|
constitit nec ante ad curandum corpus recessit,
|
|
quam praeterierant, qui agmen <claudebant>, to-
|
|
tamque eam noctem cum magno animi motu
|
5
|
perpetuis vigiliis egit.
|
|
Nec postero die laetior
|
17.1
|
erat, quia nec navigia habebat nec pons erigi
|
|
poterat, circum amnem nudo <solo> et materia
|
|
maxime sterili. Consilium igitur, quod unum
|
|
necessitas subiecerat, init: utres quam plurimos
|
5
|
stramentis refertos dividit.
|
|
His incubantes
|
18.1
|
transnavere amnem, quique primi transierant,
|
|
in statione erant, dum traicerent ceteri. Hoc
|
|
modo sexto demum die in ulteriore ripa totum
|
|
exercitum exposuit.
|
5
|
Iamque ad persequendum Bessum statuerat
|
19.1
|
progredi, cum ea, quae in Sogdianis erant, cog-
|
|
noscit. Spitamenes erat inter omnes amicos
|
|
praecipuo honore cultus a Besso, sed nullis meri-
|
|
tis perfidia mitigari potest;
|
5
|
quae tamen iam
|
20.1
|
minus in eo invisa esse poterat, quia nihil ulli
|
|
nefastum in Bessum, interfectorem regis sui,
|
|
videbatur. Titulus facinori speciosus praefere-
|
|
batur, vindicta Darei; sed fortunam, non scelus
|
5
|
oderat Bessi.
|
|
Namque ut Alexandrum flumen
|
21.1
|
Oxum superasse cognovit, Dataphernem et Ca-
|
|
tanen, quibus a Besso maxima fides habebatur,
|
|
in societatem cogitatae rei adsciscit. Illi promp-
|
|
tius adnuunt quam rogabantur, adsumptisque
|
5
|
VIII fortissimis iuvenibus talem dolum inten-
|
|
dunt.
|
|
Spitamenes pergit ad Bessum et remotis
|
22.1
|
arbitris comperisse ait se insidiari ei Datapher-
|
|
nen et Catanen, ut vivum Alexandro traderent,
|
|
agitantes; a semet occupatos esse, vinctos teneri.
|
|
Bessus tanto merito, ut credebat, obligatus
|
23.1
|
partim gratias agit, partim avidus explendi
|
|
supplicii adduci eos iubet.
|
|
Illi manibus sua
|
24.1
|
sponte religatis a participibus consilii traheban-
|
|
tur. Quos Bessus truci vultu intuens consurgit
|
|
manibus non temperaturus. Atque illi simula-
|
|
tione omissa circumsistunt eum et frustra re-
|
5
|
pugnantem vinciunt derepto ex capite regni in-
|
|
signi lacerataque veste, quam e spoliis occisi
|
|
regis induerat.
|
|
Ille deos sui sceleris ultores
|
25.1
|
adesse confessus adiecit non Dareo iniquos fuis-
|
|
se, quem sic ulciscerentur, sed Alexandro pro-
|
|
pitios esse, cuius victoriam semper etiam hostes
|
|
adiuvissent.
|
5
|
Multitudo an vindicatura Bes-
|
26.1
|
sum fuerit, incertum est, nisi illi, qui vinxerant,
|
|
iussu Alexandri fecisse ipsos ementiti dubios
|
|
adhuc animi terruissent. In equum impositum
|
|
Alexandro tradituri ducunt.
|
5
|
Inter haec rex, quibus matura erat missio,
|
27.1
|
electis nongentis fere bina talenta equiti dedit,
|
|
pediti terna denarium milia, monitosque, ut
|
|
liberos generarent, remisit domum. Ceteris gra-
|
|
tiae actae, quod ad reliqua belli navaturos
|
5
|
operam pollicebantur.
|
|
[Tum Bessus perduci-
|
28.1
|
tur.]
|
|
Perventum erat ad parvulum oppidum.
|
|
Branchidae eius incolae erant. Mileto quondam
|
|
iussu Xerxis, cum e Graecia rediret, transierant
|
5
|
et in ea sede constiterant, quia templum, quod
|
|
Didymeon appellatur, in gratiam Xerxis vio-
|
|
laverant.
|
|
Mores patrii nondum exoleverant;
|
29.1
|
sed iam bilingues erant, paulatim a domestico
|
|
externo sermone degeneres. Magno igitur gau-
|
|
dio regem excipiunt urbem seque dedentes. Ille
|
|
Milesios, qui apud ipsum militarent, convocari
|
5
|
iubet.
|
|
Vetus odium Milesii gerebant in Bran-
|
30.1
|
chidarum gentem. Proditis ergo, sive iniuriae
|
|
sive originis meminisse mallent, liberum de
|
|
Branchidis permittit arbitrium.
|
|
Variantibus
|
31.1
|
deinde sententiis se ipsum consideraturum, quid
|
|
optimum factu esset, ostendit. Postero die oc-
|
|
currentibus Branchidis secum procedere iubet,
|
|
cumque ad urbem ventum esset, ipse cum expe-
|
5
|
dita manu portam intrat,
|
|
phalanx moenia
|
32.1
|
oppidi circumire iussa et dato signo diripere
|
|
urbem, proditorum receptaculum, ipsosque ad
|
|
unum caedere.
|
|
Illi inermes passim trucidan-
|
33.1
|
tur, nec aut commercio linguae aut supplicum
|
|
velamentis precibusque inhiberi crudelitas pot-
|
|
est. Tandem, ut deicerent fundamenta muro-
|
|
rum, ab imo moliuntur, ne quod urbis vesti-
|
5
|
gium extaret.
|
|
Nemora quoque <et> lucos sacros
|
34.1
|
non caedunt modo, sed etiam extirpant, ut vasta
|
|
solitudo et sterilis humus excisis etiam radicibus
|
|
linqueretur.
|
|
Quae si in ipsos proditionis auc-
|
35.1
|
tores excogitata essent, iusta ultio esse, non cru-
|
|
delitas videretur; nunc culpam maiorum pos-
|
|
teri luere, qui ne viderant quidem Miletum, ideo
|
|
et Xerxi non potuerant prodere.
|
5
|
Inde processit ad Tanain amnem. Quo per
|
36.1
|
ductus est Bessus non vinctus modo sed etiam
|
|
omni velamento corporis spoliatus. Spitamenes
|
|
eum tenebat collo inserta catena, tam barbaris
|
|
quam Macedonibus gratum spectaculum.
|
5
|
Tum
|
37.1
|
Spitamenes "Et te" inquit "et Dareum, reges
|
|
meos, ultus interfectorem domini sui adduxi eo
|
|
modo captum, cuius ipse fecit exemplum. Ape-
|
|
riat ad hoc spectaculum oculos Dareus! Existat
|
5
|
ab inferis, qui illo supplicio indignus fuit et hoc
|
|
solacio dignus est!"
|
|
Alexander multum
|
38.1
|
conlaudato Spitamene conversus ad Bessum
|
|
"Cuius" inquit "ferae rabies occupavit ani-
|
|
mum tuum, cum regem de te optime meritum
|
|
prius vincire, deinde occidere sustinuisti? Sed
|
5
|
huius parricidii mercedem falso regis nomine
|
|
persolvisti tibi."
|
|
Ille facinus purgare non
|
39.1
|
ausus regis titulum se usurpare dixit, ut gentem
|
|
suam tradere ipsi posset; qui si cessasset, alium
|
|
fuisse regnum occupaturum.
|
|
Et Alexander
|
40.1
|
Oxathren, fratrem Darei, quem inter corporis
|
|
custodes habebat, propius iussit accedere tra-
|
|
dique Bessum ei, ut cruci adfixum mutilatis
|
|
auribus naribusque sagittis configerent barbari
|
5
|
adservarentque corpus, ut ne aves quidem con-
|
|
tingerent.
|
|
Oxathres cetera sibi curae fore pol-
|
41.1
|
licetur, aves non ab alio quam a Catane posse
|
|
prohiberi adicit eximiam eius artem cupiens os-
|
|
tendere; namque adeo certo ictu destinata ferie-
|
|
bat, ut aves quoque exciperet.
|
5
|
Nunc forsitan
|
42.1
|
sagittarum tam celebri usu minus admirabilis
|
|
videri ars haec possit, tum ingens visentibus
|
|
miraculum magnoque honori Catani fuit.
|
|
Do-
|
43.1
|
na deinde omnibus, qui Bessum adduxerant,
|
|
data sunt. Ceterum supplicium eius distulit, ut
|
|
eo loco, in quo Dareum ipse occiderat, neca-
|
|
retur.
|
5
|