At Dareus nuntio de adversa valetu-
|
3.7.1.1
|
dine eius accepto celeritate quantam capere tam
|
|
grave agmen poterat ad Euphraten contendit
|
|
iunctoque eo pontibus quinque tamen diebus
|
|
traiecit exercitum Ciliciam occupare festinans.
|
5
|
Iam Alexander viribus corporis receptis ad ur-
|
2.1
|
bem Solos pervenerat; cuius potitus ducentis
|
|
talentis multae nomine exactis arci praesidium
|
|
militum imposuit.
|
|
Vota deinde pro salute sus-
|
3.1
|
cepta per ludum atque otium reddens ostendit,
|
|
quanta fiducia barbaros sperneret: quippe Aes-
|
|
culapio et Minervae ludos celebravit.
|
|
Spec-
|
4.1
|
tanti nuntius laetus adfertur Halicarnaso Per-
|
|
sas acie a suis esse superatos, Myndios quoque
|
|
et Caunios et pleraque tractus eius suae facta
|
|
dicionis.
|
5
|
Igitur edito spectaculo ludicro castris-
|
5.1
|
que motis et Pyramo amne ponte iuncto ad ur-
|
|
bem Mallum pervenit, inde alteris castris ad
|
|
oppidum Castabulum.
|
|
Ibi Parmenio regi oc-
|
6.1
|
currit: praemiserat ad explorandum iter saltus,
|
|
per quem ad urbem Isson nomine penetrandum
|
|
erat.
|
|
Atque ille angustiis eius occupatis et prae-
|
7.1
|
sidio modico relicto Isson quoque desertam a
|
|
barbaris ceperat. Inde progressus, deturbatis qui
|
|
interiora montium obsidebant, praesidiis cuncta
|
|
firmavit occupatoque itinere, sicut paulo ante
|
5
|
dictum est, idem et auctor et nuntius venit.
|
|
Isson deinde rex copias admovit; ubi consilio
|
8.1
|
habito, utrumne ultra progrediendum foret an
|
|
ibi opperiundi essent novi milites, quos ex Ma-
|
|
cedonia adventare constabat, Parmenio non
|
|
alium locum proelio aptiorem esse censebat.
|
5
|
Quippe illic utriusque regis copias numero fu-
|
9.1
|
turas pares, cum angustiae multitudinem non
|
|
caperent: planitiem ipsis camposque esse vitan-
|
|
dos, ubi circumiri, ubi ancipiti acie opprimi
|
|
possent. Timere, ne non virtute hostium, sed
|
5
|
lassitudine sua vincerentur: Persas recentes
|
|
subinde successuros, si laxius stare potuissent.
|
|
Facile ratio tam salubris consilii accepta est.
|
10.1
|
Itaque inter angustias saltus hostem opperiri
|
|
statuit.
|
|
Erat in exercitu regis Sisenes Perses. Quon-
|
11.1
|
dam a praetore Aegypti missus ad Philippum
|
|
donisque et omni honore cultus exilium patria
|
|
sede mutaverat; secutus deinde in Asiam Alex-
|
|
andrum inter fideles socios habebatur.
|
5
|
Huic
|
12.1
|
epistulam Cretensis miles obsignatam anulo,
|
|
cuius signum haud sane notum erat, tradidit.
|
|
Nabarzanes, praetor Darei, miserat eam horta-
|
|
baturque Sisenem, ut dignum aliquid nobilitate
|
5
|
atque moribus suis ederet: magno id ei apud
|
|
regem honori fore.
|
|
Has litteras Sisenes, utpote
|
13.1
|
innoxius, ad Alexandrum saepe deferre temp-
|
|
tavit; sed cum tot curis apparatuque belli re-
|
|
gem videret urgeri, aptius subinde tempus ex-
|
|
pectans suspicionem initi scelesti consilii prae-
|
5
|
buit.
|
|
Namque epistula, priusquam ei reddere-
|
14.1
|
tur, in manus Alexandri pervenerat, lectamque
|
|
eam et ignoti anuli sigillo impresso Siseni dari
|
|
iusserat ad aestimandam fidem barbari.
|
|
Qui
|
15.1
|
quia per complures dies non adierat regem, sce-
|
|
lesto consilio eam visus est suppressisse et in
|
|
agmine a Cretensibus haud dubie iussu regis oc-
|
|
cisus.
|
5
|