Postero die legati Abisarae adiere re-
|
8.13.1.1
|
gem. Omnia dicioni eius, ita ut mandatum erat,
|
|
permittebant firmataque invicem fide remit-
|
|
tuntur ad regem.
|
|
Porum quoque nominis sui
|
2.1
|
fama ratus ad deditionem posse compelli misit
|
|
ad eum Cleocharen, qui denuntiaret ei, ut sti-
|
|
pendium penderet et in primo suorum finium
|
|
aditu occurreret regi. Porus alterum ex his fac-
|
5
|
turum sese respondit, ut intranti regnum suum
|
|
praesto esset, sed armatus.
|
|
Iam Hydaspen
|
3.1
|
Alexander superare decreverat, cum Barzaen-
|
|
tes, defectionis Arachosiis auctor, vinctus tri-
|
|
gintaque elephanti simul capti perducuntur,
|
|
opportunum adversus Indos auxilium: quippe
|
5
|
plus in beluis quam in exercitu spei ac virium
|
|
illis erat.
|
|
Samaxus quoque, rex exiguae partis
|
4.1
|
Indorum, qui Barzaenti se coniunxerat, vinctus
|
|
adductus est.
|
|
Igitur transfuga et regulo in cus-
|
5.1
|
todiam, elephantis autem Taxili traditis ad
|
|
amnem Hydaspen pervenit, in cuius ulteriore
|
|
ripa Porus consederat transitu prohibiturus hos-
|
|
tem.
|
5
|
LXXX et V elephantos obiecerat eximio
|
6.1
|
corporum robore, ultraque eos currus CCC et
|
|
peditum XXX fere milia, in quis erant sagit-
|
|
tarii, sicuti ante dictum est, gravioribus telis,
|
|
quam ut apte excuti possent.
|
5
|
Ipsum vehebat
|
7.1
|
elephantus super ceteras beluas eminens, arma-
|
|
que auro et argento distincta corpus rarae mag-
|
|
nitudinis honestabant. Par animus robori cor-
|
|
poris et, quanta inter rudes poterat esse, sapien-
|
5
|
tia.
|
|
Macedonas non conspectus hostium solum,
|
8.1
|
sed etiam fluminis, quod transeundum erat,
|
|
magnitudo terrebat. IIII in latitudinem stadia
|
|
diffusus profundo alveo et nusquam vada ape-
|
|
riente speciem vasti maris fecerat.
|
5
|
Nec pro
|
9.1
|
spatio aquarum late stagnantium impetum
|
|
coercebat, sed quasi in artum coeuntibus ripis
|
|
torrens et elisus ferebatur, occultaque saxa
|
|
inesse ostendebant pluribus locis undae reper-
|
5
|
cussae.
|
|
Terribilior facies erat ripae, quam equi
|
10.1
|
virique compleverant. Stabant ingentes vasto-
|
|
rum corporum moles et de industria inritatae
|
|
horrendo stridore aures fatigabant.
|
|
Hinc am-
|
11.1
|
nis, hinc hostis capacia quidem bonae spei pec-
|
|
tora et saepe se experta improviso tamen pavore
|
|
percusserant. Quippe instabiles rates nec dirigi
|
|
ad ripam nec tuto adplicari posse credebant.
|
5
|
Erant in medio amne insulae crebrae, in quas
|
12.1
|
et Indi et Macedones nantes levatis super capita
|
|
armis transibant. Ibi levia proelia consereban-
|
|
tur, et uterque rex parvae rei discrimine sum-
|
|
mae experiebatur eventum.
|
5
|
Ceterum in Mace-
|
13.1
|
donum exercitu temeritate atque audacia insig-
|
|
nes fuere Hegesimachus et Nicanor, nobiles
|
|
iuvenes et perpetua partium felicitate ad sper-
|
|
nendum omne periculum accensi.
|
5
|
Quis duci-
|
14.1
|
bus promptissimi iuvenum lanceis modo armati
|
|
transnavere in insulam, quam frequens hostis
|
|
tenebat, multosque Indorum nulla re melius
|
|
quam audacia armati interemerunt.
|
5
|
Abire
|
15.1
|
cum gloria poterant, si umquam temeritas felix
|
|
inveniret modum; sed dum supervenientes con-
|
|
temptim et superbe quoque expectant, circum-
|
|
venti ab iis, qui occulti enaverant, eminus obruti
|
5
|
telis sunt.
|
|
Qui effugerant hostem, aut impetu
|
16.1
|
amnis ablati sunt aut verticibus impliciti. Eaque
|
|
pugna multum Pori fiduciam erexit cuncta cer-
|
|
nentis e ripa.
|
|
Alexander inops consilii tandem ad fallen-
|
17.1
|
dum hostem talem dolum intendit. Erat insula
|
|
in flumine amplior ceteris, silvestris eadem et
|
|
tegendis insidiis apta. Fossa quoque praealta
|
|
haud procul ripa, quam tenebat ipse, non pedi-
|
5
|
tes modo sed etiam cum equis viros poterat
|
|
abscondere.
|
|
Igitur ut a custodia huius oppor-
|
18.1
|
tunitatis oculos hostium averteret, Ptolomaeum
|
|
omnibus turmis obequitare iussit procul insula
|
|
et subinde Indos clamore terrere, quasi flumen
|
|
transnaturus foret.
|
5
|
Per complures dies Ptolo-
|
19.1
|
maeus id fecit eoque consilio Porum quoque
|
|
agmen suum ei parti, quam se petere simulabat,
|
|
coegit advertere.
|
|
Iam extra conspectum hostis
|
20.1
|
insula erat. Alexander in diversa parte ripae
|
|
statui suum tabernaculum iussit adsuetamque
|
|
comitari ipsum cohortem ante id tabernaculum
|
|
stare et omnem apparatum regiae magnificen-
|
5
|
tiae hostium oculis de industria ostendi.
|
|
Atta-
|
21.1
|
lum etiam, aequalem sibi et haud disparem
|
|
habitu oris et corporis, utique cum procul vise-
|
|
retur, veste regia exornat praebiturum speciem
|
|
ipsum regem illi ripae praesidere nec agitare de
|
5
|
transitu.
|
|
Huius consilii effectum primo mo-
|
22.1
|
rata tempestas est, mox adiuvit, incommoda
|
|
quoque ad bonos eventus vertente fortuna.
|
|
Traicere amnem cum ceteris copiis in regio-
|
23.1
|
nem insulae, de qua ante dictum est, parabat
|
|
averso hoste in eos, qui cum Ptolomaeo inferio-
|
|
rem obsederant ripam, cum procella imbrem
|
|
vix sub tectis tolerabilem effundit, obrutique
|
5
|
milites nimbo in terram refugerunt navigiis
|
|
ratibusque desertis. Sed tumultuantium fremi-
|
|
tus obstrepentibus ventis ab hoste non poterat
|
|
audiri.
|
|
Deinde momento temporis repressus
|
24.1
|
est imber, ceterum adeo spissae intendere se
|
|
nubes, ut conderent lucem, vixque conloquen-
|
|
tium inter ipsos facies noscitarentur.
|
|
Terruis-
|
25.1
|
set alium obducta nox caelo, cum ignoto amne
|
|
navigandum esset, forsitan hoste eam ipsam
|
|
ripam, quam caeci atque improvidi <petebant,
|
|
tenente>.
|
5
|
At rex periculo gloriam accersens et
|
26.1
|
obscuritatem, quae ceteros terrebat, suam occa-
|
|
sionem ratus dato signo, ut omnes silentio escen-
|
|
derent in rates, eam, qua ipse vehebatur, pri-
|
|
mam iussit expelli.
|
5
|
Vacua erat ab hostibus
|
27.1
|
ripa, quae petebatur: quippe adhuc Porus Pto-
|
|
lomaeum tantum intuebatur. Una ergo navi,
|
|
quam petrae fluctus inliserat, haerente ceterae
|
|
evadunt, armaque capere milites et ire in ordi-
|
5
|
nes iussit.
|
|