LIBER IX
|
|
Alexander tam memorabili victoria lae-
|
9.1.1.1
|
tus, qua sibi Orientis finis apertos esse censebat,
|
|
Soli victimis caesis milites quoque, quo promp-
|
|
tioribus animis reliqua belli obirent, pro con-
|
|
tione laudatos docuit, quicquid Indis virium
|
5
|
fuisset, illa dimicatione prostratum:
|
|
cetera
|
2.1
|
opimam praedam fore celebratasque opes in ea
|
|
regione eminere, quam peterent. Proinde iam
|
|
vilia et obsoleta esse spolia de Persis: gemmis
|
|
margaritisque et auro atque ebore Macedoniam
|
5
|
Graeciamque, non suas tantum domos repletu-
|
|
ros.
|
|
Avidi milites et pecuniae et gloriae, simul
|
3.1
|
quia numquam eos adfirmatio eius fefellerat,
|
|
pollicentur operam; dimissisque cum bona spe
|
|
navigia exaedificari iubet, ut, cum totam Asiam
|
|
percucurrisset, finem terrarum, mare, inviseret.
|
5
|
Multa materia navalis in proximis montibus
|
4.1
|
erat; quam caedere adgressi magnitudinis invi-
|
|
sitatae repperere serpentes.
|
|
Rhinocerotes quo-
|
5.1
|
que, rarum alibi animal, in isdem montibus
|
|
erant. Ceterum hoc nomen beluis inditum a
|
|
Graecis sermonis eius ignaris; <Indi> aliud lingua
|
|
sua usurpant.
|
5
|
Rex duabus urbibus conditis in
|
6.1
|
utraque fluminis, quod superaverat, ripa copia-
|
|
rum duces coronis et M aureis singulos donat.
|
|
Ceteris quoque pro portione aut gradus, quem
|
|
in amicitia obtinebant, aut navatae operae ho-
|
5
|
nos habitus est.
|
|
Abisares, qui, priusquam cum
|
7.1
|
Poro dimicaretur, legatos ad Alexandrum mi-
|
|
serat, rursus alios misit pollicentes omnia fac-
|
|
turum, quae imperasset, modo ne cogeretur cor-
|
|
pus suum dedere: neque enim aut sine regio im-
|
5
|
perio victurum aut regnaturum esse captivum.
|
|
Cui Alexander nuntiari iussit, si gravaretur ad
|
8.1
|
se venire, ipsum ad eum esse venturum.
|
|
Hinc †poro amne superato ad interiora In-
|
|
diae processit.
|
|
Silvae erant prope in immen-
|
9.1
|
sum spatium diffusae procerisque et in eximiam
|
|
altitudinem editis arboribus umbrosae.
|
|
Pleri-
|
10.1
|
que rami instar ingentium stipitum flexi in hu-
|
|
mum rursus, qua se curvaverant, erigebantur,
|
|
adeo ut species esset non rami resurgentis, sed
|
|
arboris ex sua radice generatae.
|
5
|
Caeli tempe-
|
11.1
|
ries salubris, quippe et vim solis umbrae levant
|
|
et aquae large manant e fontibus.
|
|
Ceterum
|
12.1
|
hic quoque serpentium magna vis erat squamis
|
|
fulgorem auri reddentibus. Virus haud ullum
|
|
magis noxium est: quippe morsum praesens
|
|
mors sequebatur, donec ab incolis remedium
|
5
|
oblatum est.
|
|
Hinc per deserta ventum est ad
|
13.1
|
flumen Hyarotim. Iunctum erat flumini nemus
|
|
opacum arboribus alibi invisitatis agrestiumque
|
|
pavonum multitudine frequens.
|
|
Castris inde
|
14.1
|
motis oppidum haud procul positum corona
|
|
capit obsidibusque acceptis stipendium impo-
|
|
nit.
|
|
Ad magnam deinde, ut in ea regione, urbem
|
5
|
pervenit, non muro solum sed etiam palude mu-
|
|
nitam.
|
|
Ceterum barbari vehiculis inter se
|
15.1
|
iunctis dimicaturi occurrerunt; tela aliis hastae,
|
|
aliis secures erant, transiliebantque in vehicula
|
|
strenuo saltu, cum succurrere laborantibus suis
|
|
vellent.
|
5
|
Ac primo insolitum genus pugnae
|
16.1
|
Macedonas terruit, cum eminus vulnerarentur.
|
|
Deinde spreto tam incondito auxilio ab utro-
|
|
que latere vehiculis circumfusi repugnantes fo-
|
|
dere coeperunt.
|
5
|
Et vincula, quis conserta
|
17.1
|
erant, iussit incidi, quo facilius singula circum-
|
|
venirentur. Itaque VIII milibus suorum amissis
|
|
in oppidum refugerunt.
|
|
Postero die scalis un-
|
18.1
|
dique admotis muri occupantur. Paucis perni-
|
|
citas saluti fuit, qui cognito urbis excidio palu-
|
|
dem transnavere <et> in vicina oppida ingentem
|
|
intulere terrorem, invictum exercitum et deo-
|
5
|
rum profecto advenisse memorantes.
|
|
Alexander ad vastandam eam regionem
|
19.1
|
Perdicca cum expedita manu misso partem co-
|
|
piarum Eumeni tradidit, ut is quoque barbaros
|
|
ad deditionem compelleret; ipse ceteros ad ur-
|
|
bem validam, in quam aliarum quoque confu-
|
5
|
gerant incolae, duxit.
|
|
Oppidani missis, qui
|
20.1
|
regem deprecarentur, nihilo minus bellum pa-
|
|
rabant. Quippe orta seditio in diversa consilia
|
|
diduxerat vulgum: alii omnia deditione potio-
|
|
ra, quidam nullam opem in ipsis esse ducebant.
|
5
|
Sed dum nihil in commune consulitur, qui de-
|
21.1
|
ditioni imminebant, apertis portis hostem reci-
|
|
piunt.
|
|
Alexander quamquam belli auctoribus
|
22.1
|
iure poterat irasci, tamen omnibus venia data
|
|
et obsidibus acceptis ad proximam deinde ur-
|
|
bem castra movit.
|
|
Obsides ducebantur ante
|
23.1
|
agmen. Quos cum ex muris agnovissent, utpote
|
|
gentis eiusdem, in conloquium convocaverunt.
|
|
Illi clementiam regis simulque vim commemo-
|
|
rando ad deditionem eos compulere; ceterasque
|
5
|
urbes simili modo domitas in fidem accepit.
|
|
Hinc in regnum Sophitis perventum est.
|
24.1
|
Gens, ut barbari credunt, sapientia excellet bo-
|
|
nisque moribus regitur.
|
|
Genitos liberos non
|
25.1
|
parentum arbitrio tollunt aluntque, sed eorum,
|
|
quibus spectandi infantum habitum cura man-
|
|
data est. Si quos insignes aut aliqua parte mem-
|
|
brorum inutiles notaverunt, necari iubent.
|
5
|
Nuptiis coeunt non genere ac nobilitate con-
|
26.1
|
iunctis, sed electa corporum specie, quia eadem
|
|
aestimatur in liberis.
|
|
Huius gentis oppidum,
|
27.1
|
cui Alexander admoverat copias, ab ipso So-
|
|
phite obtinebatur. Clausae erant portae, sed
|
|
nulli in muris turribusque se armati ostende-
|
|
bant, dubitabantque Macedones, deseruissent
|
5
|
urbem incolae an fraude se occulerent,
|
|
cum
|
28.1
|
subito patefacta porta rex Indus cum duobus
|
|
adultis filiis occurrit multum inter omnes bar-
|
|
baros eminens corporis specie.
|
|
Vestis erat auro
|
29.1
|
purpuraque distincta, quae etiam crura vela-
|
|
bat; aureis soleis inseruerat gemmas; lacerti
|
|
quoque et bracchia margaritis ornata erant.
|
|
Pendebant ex auribus insignes candore ac
|
30.1
|
magnitudine lapilli. Baculum aureum berylli
|
|
distinguebant. Quo tradito precatus, ut sospes
|
|
acciperet, se liberosque et gentem suam dedidit.
|
|
Nobiles ad venandum canes in ea regione
|
31.1
|
sunt; latratu abstinere dicuntur, cum viderunt
|
|
feram, leonibus maxime infesti.
|
|
Horum vim
|
32.1
|
ut ostenderet Alexandro, in consaeptum leonem
|
|
eximiae magnitudinis iussit emitti et quattuor
|
|
omnino admoveri canes, qui celeriter feram oc-
|
|
cupaverunt. Tum ex iis, qui adsueverant tali-
|
5
|
bus ministeriis, unus canis leoni cum aliis in-
|
|
haerentis crus avellere et, quia non sequebatur,
|
|
ferro amputare coepit.
|
|
Ne sic quidem perti-
|
33.1
|
nacia victa rursus aliam partem secare institit
|
|
et inde non segnius inhaerentem ferro subinde
|
|
caedebat. Ille in vulnere ferae dentes moribun-
|
|
dus quoque infixerat: tantam [in] illis anima-
|
5
|
libus ad venandum cupiditatem ingenerasse na-
|
|
turam memoriae proditum est.
|
|
Equidem plura
|
34.1
|
transcribo quam credo: nam nec adfirmare
|
|
sustineo, de quibus dubito, nec subducere, quae
|
|
accepi.
|
|
Relicto igitur Sophite in suo regno ad
|
35.1
|
fluvium Hypasin processit Hephaestione, qui
|
|
diversam regionem subegerat, coniuncto.
|
|
Phegeus erat gentis proximae rex; qui po-
|
36.1
|
pularibus suis colere agros, ut adsueverant, ius-
|
|
sis Alexandro cum donis occurrit, nihil, quod
|
|
imperaret, detrectans.
|
|