Haec dum in India geruntur, Graeci
|
9.7.1.1
|
milites nuper in colonias a rege deducti circa
|
|
Bactra orta inter ipsos seditione defecerant, non
|
|
tam Alexandro infensi quam metu supplicii.
|
|
Quippe occisis quibusdam popularium, qui va-
|
2.1
|
lidiores erant arma spectare coeperunt et Bac-
|
|
triana arce, quae casu neglegentius adservata
|
|
erat, occupata barbaros quoque in societatem
|
|
defectionis impulerant.
|
5
|
Athenodorus erat prin-
|
3.1
|
ceps eorum, qui regis quoque nomen adsump-
|
|
serat non tam imperii cupidine quam in pa-
|
|
triam revertendi cum iis, qui auctoritatem ip-
|
|
sius sequebantur.
|
5
|
Huic Biton quidam nationis
|
4.1
|
eiusdem, sed ob aemulationem infestus compa-
|
|
ravit insidias invitatumque ad epulas per Bo-
|
|
xum quendam Bactrianum in convivio occidit.
|
|
Postero die contione advocata Bito ultro insi-
|
5.1
|
diatum sibi Athenodorum plerisque persuase-
|
|
rat; sed aliis suspecta erat fraus Bitonis, et pau-
|
|
latim in plures coepit manare suspicio.
|
|
Itaque
|
6.1
|
Graeci milites arma capiunt occisuri Bitonem,
|
|
si daretur occasio; ceterum principes eorum
|
|
iram multitudinis mitigaverunt.
|
|
Praeter spem
|
7.1
|
suam Biton praesenti periculo ereptus paulo
|
|
post insidiatus auctoribus salutis suae. Cuius
|
|
dolo cognito et ipsum comprehenderunt et Bo-
|
|
xum.
|
5
|
Ceterum Boxum protinus placuit inter-
|
8.1
|
fici, Bitonem etiam per cruciatum necari. Iam-
|
|
que corpori tormenta admovebantur, cum
|
|
Graeci—incertum ob quam causam—lympha-
|
|
tis similes ad arma discurrunt.
|
5
|
Quorum fre-
|
9.1
|
mitu exaudito, qui torquere Bitonem iussi erant,
|
|
omisere veriti, ne id facere tumultuantium vo-
|
|
ciferatione prohiberentur.
|
|
Ille, sicut nudatus
|
10.1
|
erat, pervenit ad Graecos, et miserabilis facies
|
|
supplicio destinati in diversum animos repente
|
|
mutavit, dimittique eum iusserunt.
|
|
Hoc modo
|
11.1
|
poena bis liberatus cum ceteris, qui colonias a
|
|
rege attributas reliquerunt, revertit in patriam.
|
|
Haec circa Bactra et Scytharum terminos
|
|
gesta.
|
5
|
Interim regem duarum gentium, de quibus
|
12.1
|
ante dictum est, C legati adeunt. Omnes curru
|
|
vehebantur eximia magnitudine corporum, de-
|
|
coro habitu: lineae vestes intexto auro purpura-
|
|
que distinctae.
|
5
|
Ei se dedere ipsos, urbes agros-
|
13.1
|
que referebant, per tot aetates inviolatam liber-
|
|
tatem illius primum fidei dicionique permissu-
|
|
ros: deos sibi deditionis auctores, non metum,
|
|
quippe intactis viribus iugum excipere.
|
5
|
Rex
|
14.1
|
consilio habito deditos in fidem accepit stipen-
|
|
dio, quod Arachosiis utraque natio pensitabat,
|
|
imposito. Praeterea II milia et D equites impe-
|
|
rat, et omnia oboedienter a barbaris facta.
|
5
|
In-
|
15.1
|
vitatis deinde ad epulas legatis gentium regu-
|
|
lisque exornari convivium iussit. C aurei lecti
|
|
modicis intervallis positi erant, lectis circum-
|
|
dederat aulaea purpura auroque fulgentia,
|
5
|
quicquid aut apud Persas vetere luxu aut apud
|
|
Macedonas nova immutatione corruptum erat,
|
|
confusis utriusque gentis vitiis in illo convivio
|
|
ostendens.
|
|
Intererat epulis Dioxippus Atheniensis,
|
16.1
|
pugil nobilis et ob eximiam virtutem virium
|
|
iam et regi pernotus et gratus. Invidi maligni-
|
|
que increpabant per seria et ludum saginati
|
|
corporis sequi inutilem beluam: cum ipsi proe-
|
5
|
lium inirent, oleo madentem praeparare ven-
|
|
trem epulis.
|
|
Eadem igitur in convivio Horra-
|
17.1
|
tas Macedo iam temulentus exprobrare ei coe-
|
|
pit et postulare, ut, si vir esset, postero die
|
|
secum ferro decerneret: regem tandem vel de
|
|
sua temeritate vel de illius ignavia iudicaturum.
|
5
|
Et a Dioxippo contemptim militarem elu-
|
18.1
|
dente ferociam accepta condicio est. Ac postero
|
|
die rex, cum etiam acrius certamen exposcerent,
|
|
quia deterrere non poterat, destinata exequi
|
|
passus est.
|
5
|
Ingens vis militum, inter quos erant
|
19.1
|
Graeci, Dioxippo studebant. Macedo iusta
|
|
arma sumpserat, aereum clipeum hastamque
|
|
—sarisam vocant—laeva tenens, dextera lan-
|
|
ceam, gladioque cinctus, velut cum pluribus
|
5
|
simul dimicaturus.
|
|
Dioxippus oleo nitens et
|
20.1
|
coronatus laeva puniceum amiculum, dextra
|
|
validum nodosumque stipitem praeferebat. Ea
|
|
ipsa res omnium animos expectatione suspen-
|
|
derat: quippe armato congredi nudum demen-
|
5
|
tia, non temeritas videbatur.
|
|
Igitur Macedo,
|
21.1
|
haud dubius eminus interfici posse, lanceam
|
|
emisit. Quam Dioxippus cum exigua corporis
|
|
declinatione vitasset, antequam ille hastam
|
|
transferret in dextram, adsiluit et stipite me-
|
5
|
diam eam fregit.
|
|
Amisso utroque telo Macedo
|
22.1
|
gladium coeperat stringere. Quem occupatum
|
|
complexu pedibus repente subductis Dioxippus
|
|
arietavit in terram ereptoque gladio pedem su-
|
|
per cervicem iacenti imposuit stipitem inten-
|
5
|
tans elisurusque eo victum, ni prohibitus esset
|
|
a rege.
|
|
Tristis spectaculi eventus non Macedo-
|
23.1
|
nibus modo sed etiam Alexandro fuit, maxime
|
|
quia barbari adfuerant: quippe celebratam Ma-
|
|
cedonum fortitudinem ad ludibrium reccidisse
|
|
verebatur.
|
5
|
Hinc ad criminationem invidorum
|
24.1
|
adapertae sunt regis aures. Et post paucos dies
|
|
inter epulas aureum poculum ex composito sub-
|
|
ducitur, ministrique, quasi amisissent, quod
|
|
amoverant, regem adeunt.
|
5
|
Saepe minus est
|
25.1
|
constantiae in rubore quam in culpa: coniectum
|
|
oculorum, quibus ut fur destinabatur, Dioxip-
|
|
pus ferre non potuit et, cum excessisset convi-
|
|
vio, litteris conscriptis, quae regi redderentur,
|
5
|
ferro se interemit.
|
|
Graviter mortem eius tulit
|
26.1
|
rex existimans indignationis esse, non paeniten-
|
|
tiae testem, utique postquam falso insimulatum
|
|
eum nimium invidorum gaudium ostendit.
|
|