Indorum legati dimissi domos paucis
|
9.8.1.1
|
post diebus cum donis revertuntur. CCC erant
|
|
equites, MXXX currus, quos quadriiugi equi
|
|
ducebant, lineae vestis aliquantum, mille scuta
|
|
Indica et ferri candidi talenta C
|
5
|
leonesque ra-
|
2.1
|
rae magnitudinis et tigres, utrumque animal ad
|
|
mansuetudinem domitum, lacertarum quoque
|
|
ingentium pelles et dorsa testudinum.
|
|
Cratero
|
3.1
|
deinde imperat rex, haud procul amne, per
|
|
quem erat ipse navigaturus, copias duceret; eos
|
|
autem, qui comitari eum solebant, imponit in
|
|
naves et in fines Mallorum secundo amne deve-
|
5
|
hitur.
|
|
Inde Sabarcas adiit, validam Indiae gentem,
|
4.1
|
quae populi, non regum imperio regebatur. LX
|
|
milia peditum habebant, equitum VI milia; has
|
|
copias currus D sequebantur. III duces specta-
|
|
tos virtute bellica elegerant.
|
5
|
At qui in agris
|
5.1
|
erant proximi flumini—frequentes autem vicos
|
|
maxime in ripa habebant—ut videre totum
|
|
amnem, qua prospici poterat, navigiis constra-
|
|
tum et tot militum arma fulgentia, territi nova
|
5
|
facie deorum exercitum et alium Liberum Pa-
|
|
trem, celebre in illis gentibus nomen, adventare
|
|
credebant.
|
|
Hinc militum clamor, hinc remo-
|
6.1
|
rum pulsus variaeque nautarum voces hortan-
|
|
tium pavidas aures impleverant.
|
|
Ergo universi
|
7.1
|
ad eos, qui in armis erant, currunt furere cla-
|
|
mitantes et cum dis proelium inituros: navigia
|
|
non posse numerari, quae invictos viros vehe-
|
|
rent. Tantumque in exercitum suorum intulere
|
5
|
terroris, ut legatos mitterent gentem dedituros.
|
|
His in fidem acceptis ad alias deinde gentes
|
8.1
|
quarto die pervenit. Nihilo plus animi his fuit
|
|
quam ceteris fuerat. Itaque oppido ibi condito,
|
|
quod Alexandream appellari iusserat, fines
|
|
eorum, qui Musicani appellantur, intravit.
|
5
|
Hic
|
9.1
|
de Teriolte satrape, quem Parapamisadis prae-
|
|
fecerat, isdem arguentibus cognovit multaque
|
|
avare ac superbe fecisse convictum interfici
|
|
iussit.
|
5
|
Oxyartes, praetor Bactrianorum, non
|
10.1
|
absolutus modo sed etiam iure amoris amplioris
|
|
imperii donatus est finibus. Musicanis deinde
|
|
in dicionem redactis urbi eorum praesidium im-
|
|
posuit.
|
5
|
Inde Praestos, et ipsam Indiae gentem, per-
|
11.1
|
ventum est. Porticanus rex erat, qui se munitae
|
|
urbi cum magna manu popularium incluserat.
|
|
Hanc Alexander tertio die, quam coeperat ob-
|
|
sidere, expugnavit.
|
5
|
Et Porticanus, cum in ar-
|
12.1
|
cem confugisset, legatos de condicione deditio-
|
|
nis misit ad regem; sed antequam adirent eum,
|
|
duae turres cum ingenti fragore prociderant,
|
|
per quarum ruinas Macedones evasere in arcem,
|
5
|
qua capta Porticanus cum paucis repugnans
|
|
occiditur.
|
|
Diruta igitur arce et omnibus captivis ve-
|
13.1
|
nundatis Sambi regis fines ingressus est multis-
|
|
que oppidis in fidem acceptis validissimam
|
|
gentis urbem cuniculo cepit.
|
|
Barbaris simile
|
14.1
|
monstri visum est rudibus militarium operum:
|
|
quippe in media ferme urbe armati terra exis-
|
|
tebant nullo suffossi specus ante vestigio facto.
|
|
LXXX milia Indorum in ea regione caesa
|
15.1
|
Clitarchus est auctor multosque captivos sub
|
|
corona venisse.
|
|
Rursus Musicani defecerunt,
|
16.1
|
ad quos opprimendos missus est Pithon, qui
|
|
captum principem gentis eundemque defectio-
|
|
nis auctorem adduxit ad regem. Quo Alexander
|
|
in crucem sublato rursus amnem, in quo clas-
|
5
|
sem expectare se iusserat, repetit.
|
|
Quarto deinde die secundo amne pervenit
|
17.1
|
ad oppidum, quod in regno erat Sambi. Nuper
|
|
se ille dediderat, sed oppidani detrectabant im-
|
|
perium et clauserant portas.
|
|
Quorum pauci-
|
18.1
|
tate contempta rex D Agrianos moenia subire
|
|
iussit et sensim recedentes elicere extra muros
|
|
hostem secuturum profecto, si fugere eos cre-
|
|
deret.
|
5
|
Agriani, sicut imperatum erat, lacessito
|
19.1
|
hoste subito terga verterunt. Quos barbari ef-
|
|
fuse sequentes in alios, inter quos ipse rex erat,
|
|
incidunt. Renovato ergo proelio ex III milibus
|
|
barbarorum DC caesi sunt, M capti, ceteri moe-
|
5
|
nibus urbis inclusi.
|
|
Sed non ut prima specie
|
20.1
|
laeta victoria, ita eventu quoque fuit: quippe
|
|
barbari veneno tinxerant gladios. Itaque saucii
|
|
subinde expirabant, nec causa tam strenuae
|
|
mortis excogitari poterat a medicis, cum etiam
|
5
|
leves plagae insanabiles essent.
|
|
Barbari autem
|
21.1
|
speraverant incautum et temerarium regem ex-
|
|
cipi posse. Et forte inter promptissimos dimi-
|
|
cans intactus evaserat.
|
|
Praecipue Ptolomaeus,
|
22.1
|
laevo humero leviter quidem saucius, sed maio-
|
|
re periculo quam vulnere adfectus, regis solli-
|
|
citudinem in se converterat. Sanguine coniunc-
|
|
tus erat, et quidam Philippo genitum esse cre-
|
5
|
debant; certe paelice eius ortum constabat.
|
|
Idem corporis custos promptissimusque bella-
|
23.1
|
tor et pacis artibus quam militiae maior et cla-
|
|
rior, modico civilique cultu, liberalis imprimis
|
|
adituque facili nihil ex fastu regiae adsump-
|
|
serat.
|
5
|
Ob haec regi an popularibus carior es-
|
24.1
|
set, dubitari poterat. Tum certe primum exper-
|
|
tus suorum animos, adeo ut fortunam, in quam
|
|
postea ascendit, in illo periculo Macedones
|
|
ominati esse videantur:
|
5
|
quippe non levior illis
|
25.1
|
Ptolomaei fuit cura quam regis. Qui et proelio
|
|
et sollicitudine fatigatus cum Ptolomaeo adsi-
|
|
deret, lectum, in quo ipse adquiesceret, iussit
|
|
inferri.
|
5
|
In quem ut se recepit, protinus altior
|
26.1
|
insecutus est somnus. Ex quo excitatus per quie-
|
|
tem vidisse se exponit speciem draconis obla-
|
|
tam herbam ferentis ore, quam veneni reme-
|
|
dium esse monstrasset;
|
5
|
colorem quoque her-
|
27.1
|
bae referebat, agniturum, si quis repperisset,
|
|
adfirmans. Inventam deinde—quippe a multis
|
|
simul erat requisita—vulneri imposuit, proti-
|
|
nusque dolore finito intra breve spatium cica-
|
5
|
trix quoque obducta est.
|
|
Barbaros ut prima
|
28.1
|
spes fefellerat, se ipsos urbemque dediderunt.
|
|
Hinc in proximam gentem Pataliam perven-
|
|
tum est. Rex erat Moeris, qui urbe deserta in
|
|
montes profugerat.
|
5
|
Itaque Alexander oppido
|
29.1
|
potitur agrosque populatur. Magnae inde prae-
|
|
dae actae sunt pecorum armentorumque, magna
|
|
vis reperta frumenti.
|
|
Ducibus deinde sumptis
|
30.1
|
amnis peritis defluxit ad insulam medio ferme
|
|
alveo enatam.
|
|