Iamque armatorum circa Meleagrum 10.7.1.1
frequens globus erat in seditionem ac discor-
diam versa contione, cum quidam plerisque
Macedonum ignotus ex infima plebe
"Quid 2.1
opus est" inquit "armis civilique bello haben-
tibus regem, quem quaeritis? Arrhidaeus, Phi-
lippo genitus, Alexandri paulo ante regis fra-
ter, sacrorum caerimoniarumque consors modo, 5
nunc solus heres, praeteritur a vobis. Quo suo
merito? quidve fecit, cur etiam gentium com-
muni iure fraudetur? Si Alexandro similem
quaeritis, numquam reperietis, si proximum,
hic solus est." 10
His auditis contio primo silen- 3.1
tium velut iussa habuit; conclamant deinde pa-
riter Arrhidaeum vocandum esse mortemque
meritos, qui contionem sine eo habuissent.
Tum Pithon plenus lacrimarum orditur dicere, 4.1
nunc vel maxime miserabilem esse Alexandrum,
qui tam bonorum civium militumque fructu et
praesentia fraudatus esset: nomen enim memo-
riamque regis sui tantum intuentes ad cetera 5
caligare eos.
Haud ambigue iuvenem, cui reg- 5.1
num destinabatur, †inpense probra, quae obie-
cerat, magis ipsi odium quam Arrhidaeo con-
temptum attulerunt: quippe dum miserentur,
etiam favere coeperunt. 5
Igitur non alium re- 6.1
gem se quam eum, qui ad hanc spem genitus
esset, passuros pertinaci adclamatione decla-
rant vocarique Arrhidaeum iubent.
Quem Me- 7.1
leager infestus invisusque Perdiccae strenue
perducit in regiam, et milites Philippum con-
salutatum regem appellant.
  Ceterum haec vulgi erat vox, principum alia 8.1
sententia. E quibus Pithon consilium Perdiccae
exequi coepit tutoresque destinat filio ex Ro-
xane futuro Perdiccam et Leonnatum, stirpe
regia genitos. 5
Adiecit, ut in Europa Craterus 9.1
et Antipater res administrarent. Tum iusiuran-
dum a singulis exactum futuros in potestate
regis geniti Alexandro.
Meleager—haud in- 10.1
iuria metu supplicii territus cum suis secesse-
rat—rursus Philippum trahens secum inrupit
regiam clamitans suffragari spei publicae de
novo rege paulo ante conceptae robur aetatis: 5
experirentur modo stirpem Philippi et filium
ac fratrem regum duorum: sibimet ipsis potis-
simum crederent.
Nullum profundum mare, 11.1
nullum vastum fretum et procellosum tantos
ciet fluctus, quantos multitudo motus habet,
utique si nova et brevi duratura libertate luxu-
riat. 5
Pauci Perdiccae modo electo, plures Phi- 12.1
lippo, quem spreverant, imperium dabant. Nec
velle nec nolle quicquam diu poterant, paenite-
batque modo consilii, modo paenitentiae ipsius.
Ad ultimum tamen in stirpem regiam inclina- 5
vere studiis.
Cesserat ex contione Arrhidaeus 13.1
principum auctoritate conterritus, et abeunte
illo conticuerat magis quam elanguerat milita-
ris favor. Itaque revocatus vestem fratris, eam
ipsam, quae in sella posita fuerat, induitur. 5
Et 14.1
Meleager thorace sumpto capit arma, novi regis
satelles. Sequitur phalanx hastis clipeos qua-
tiens, expletura se sanguine illorum, qui adfec-
taverant nihil ad ipsos pertinens regnum. 5
In 15.1
eadem domo familiaque imperii vires reman-
suras esse gaudebant: hereditarium imperium
stirpem regiam vindicaturam: adsuetos esse
nomen ipsum colere venerarique, nec quem- 5
quam id capere nisi genitum, ut regnaret.
Igi- 16.1
tur Perdicca territus conclave, in quo Alexan-
dri corpus iacebat, obserari iubet. DC cum ipso
erant spectatae virtutis; Ptolomaeus quoque se
adiunxerat ei puerorumque regia cohors. 5
Ce- 17.1
terum haud difficulter a tot milibus armatorum
claustra perfracta sunt. Et rex quoque inrupe-
rat stipatus satellitum turba, quorum princeps
Meleager. 5
Iratusque Perdicca hos, qui Alex- 18.1
andri corpus tueri vellent, sevocat, sed qui in-
ruperant eminus tela in ipsum iaciebant. Mul-
tisque vulneratis tandem seniores demptis ga-
leis, quo facilius nosci possent, precari eos, qui 5
cum Perdicca erant, coepere, ut absisterent bello
regique et pluribus cederent.
Primus Perdicca 19.1
arma deposuit, ceterique idem fecere. Meleagro
deinde suadente, ne a corpore Alexandri disce-
derent, insidiis locum quaeri rati diversa regiae
parte ad Euphraten fugam intendunt. 5
Equi- 20.1
tatus, qui ex nobilissimis iuvenum constabat,
Perdiccam et Leonnatum frequens sequebatur,
placebatque excedere urbe et tendere in campis.
Sed Perdicca ne pedites quidem secuturos ip- 21.1
sum desperabat; itaque, ne abducendo equites
abrupisse a cetero exercitu videretur, in urbe
subsistit.