| Sed iam fatis admovebantur Macedo- | 10.9.1.1 |
| num genti bella civilia; nam et insociabile est | |
| regnum et a pluribus expetebatur. | |
| Primum | 2.1 |
| ergo conlisere vires, deinde disperserunt; et cum | |
| pluribus corpus, quam capiebat, <capitibus> one- | |
| rassent, cetera membra deficere coeperunt, | |
| quodque imperium sub uno stare potuisset, dum | 5 |
| a pluribus sustinetur, ruit. | |
| Proinde iure meri- | 3.1 |
| toque populus Romanus salutem se principi suo | |
| debere profitetur, qui noctis, quam paene su- | |
| premam habuimus, novum sidus inluxit. | |
| Hu- | 4.1 |
| ius, hercule, non solis ortus lucem caliganti red- | |
| didit mundo, cum sine suo capite discordia | |
| membra trepidarent. | |
| Quot ille tum extinxit | 5.1 |
| faces! quot condidit gladios! quantam tempes- | |
| tatem subita serenitate discussit! Non ergo re- | |
| virescit solum sed etiam floret imperium. | |
| Ab- | 6.1 |
| sit modo invidia, excipiet huius saeculi tempora | |
| eiusdem domus utinam perpetua, certe diutur- | |
| na posteritas. | |
| Ceterum, ut ad ordinem, a quo me contem- | 7.1 |
| platio publicae felicitatis averterat, redeam, | |
| Perdicca unicam spem salutis suae in Meleagri | |
| morte ponebat: vanum eundem et infidum ce- | |
| leriterque res novaturum et sibi maxime infes- | 5 |
| tum occupandum esse. | |
| Sed alta dissimulatione | 8.1 |
| consilium premebat, ut opprimeret incautum. | |
| Ergo clam quosdam ex copiis, quibus praeerat, | |
| subornavit, ut, quasi ignoraret ipse, quereren- | |
| tur palam Meleagrum aequatum esse Perdiccae. | 5 |
| Quorum sermone Meleager ad se relato furens | 9.1 |
| ira Perdiccae, quae comperisset, exponit. Ille | |
| velut nova re exterritus admirari, queri dolen- | |
| tisque speciem ostentare ei coepit; ad ultimum | |
| convenit, ut comprehenderentur tam seditiosae | 5 |
| vocis auctores. | |
| Agit Meleager gratias ample- | 10.1 |
| xusque Perdiccam fidem eius in se ac benevo- | |
| lentiam conlaudat. | |
| Tum communi consilio | 11.1 |
| rationem opprimendi noxios ineunt. Placet | |
| exercitum patrio more lustrari, et probabilis | |
| causa videbatur praeterita discordia. | |
| Mace- | 12.1 |
| donum reges ita lustrare soliti erant milites, ut | |
| discissae canis viscera ultimo in campo, in | |
| quem deduceretur exercitus, ab utraque abice- | |
| rent parte, intra id spatium armati omnes sta- | 5 |
| rent, hinc equites, illinc phalanx. | |
| Itaque eo | 13.1 |
| die, quem huic sacro destinaverant, rex cum | |
| equitibus elephantisque constiterat contra pedi- | |
| tes, quis Meleager praeerat. | |
| Iam equestre ag- | 14.1 |
| men movebatur, et pedites subita formidine ob | |
| recentem discordiam haud sane pacati quic- | |
| quam expectantes parumper addubitavere, an | |
| in urbem subducerent copias: quippe pro equi- | 5 |
| tibus planities erat. | |
| Ceterum veriti, ne temere | 15.1 |
| commilitonum fidem damnarent, substitere | |
| praeparatis ad dimicandum animis, si quis vim | |
| inferret. Iam agmina coibant, parvumque in- | |
| tervallum erat, quod aciem utramque divide- | 5 |
| ret: | |
| itaque rex cum una ala obequitare pediti- | 16.1 |
| bus coepit discordiae auctores, quos tueri ipse | |
| debebat, instinctu Perdiccae ad supplicia de- | |
| poscens, minabaturque omnes turmas cum ele- | |
| phantis inducturum se in recusantes. | 5 |
| Stupe- | 17.1 |
| bant improviso malo pedites, nec plus in ipso | |
| Meleagro erat aut consilii aut animi. Tutissi- | |
| mum ex praesentibus videbatur expectare po- | |
| tius quam movere fortunam. | 5 |
| Tum Perdicca, | 18.1 |
| ut torpentes et obnoxios vidit, CCC fere, qui | |
| Meleagrum erumpentem ex contione, quae pri- | |
| ma habita est post mortem Alexandri, secuti | |
| erant, a ceteris discretos elephantis in conspectu | 5 |
| totius exercitus obicit, omnesque beluarum pe- | |
| dibus obtriti sunt nec prohibente Philippo nec | |
| auctore: | |
| apparebatque id modo pro suo vin- | 19.1 |
| dicaturum, quod adprobasset eventus. Hoc bel- | |
| lorum civilium Macedonibus et omen et prin- | |
| cipium fuit. | |
| Meleager sero intellecta fraude | 20.1 |
| Perdiccae tum quidem, quia ipsius corpori vis | |
| non adferebatur, in agmine quietus stetit; | |
| [et] | 21.1 |
| mox damnata spe salutis, cum eius nomine, | |
| quem ipse fecerat regem, in perniciem suam | |
| abutentis videret inimicos, confugit in templum | |
| ac ne loci quidem religione defensus occiditur. | 5 |