| X | |
| Urbis amatorem Fuscum salvere iubemus | 1.10.1 |
| ruris amatores. hac in re scilicet una | |
| multum dissimiles, at cetera paene gemelli | |
| fraternis animis, quidquid negat alter, et alter, | |
| adnuimus pariter. vetuli notique columbi | 5 |
| tu nidum servas, ego laudo ruris amoeni | |
| rivos et musco circumlita saxa nemusque. | |
| quid quaeris? vivo et regno, simul ista reliqui, | |
| quae vos ad caelum fertis rumore secundo, | |
| utque sacerdotis fugitivus liba recuso: | 10 |
| pane egeo iam mellitis potiore placentis. | |
| vivere naturae si convenienter oportet | |
| ponendaeque domo quaerenda est area primum: | |
| novistine locum potiorem rure beato? | |
| est ubi plus tepeant hiemes, ubi gratior aura | 15 |
| leniat et rabiem Canis et momenta Leonis, | |
| cum semel accepit solem furibundus acutum? | |
| est ubi divellat somnos minus invida cura? | |
| deterius Libycis olet aut nitet herba lapillis? | |
| purior in vicis aqua tendit rumpere plumbum | 20 |
| quam quae per pronum trepidat cum murmure rivum? | |
| nempe inter varias nutritur silva columnas | |
| laudaturque domus, longos quae prospicit agros: | |
| naturam expelles furca, tamen usque recurret | |
| et mala perrumpet furtim fastidia victrix. | 25 |
| non qui Sidonio contendere callidus ostro | |
| nescit Aquinatem potantia vellera fucum | |
| certius accipiet damnum propiusve medullis | |
| quam qui non poterit vero distinguere falsum. | |
| quem res plus nimio delectavere secundae, | 30 |
| mutatae quatient. siquid mirabere, pones | |
| invitus. fuge magna: licet sub paupere tecto | |
| reges et regum vita praecurrere amicos. | |
| cervus equum pugna melior communibus herbis | |
| pellebat, donec minor in certamine longo | 35 |
| inploravit opes hominis frenumque recepit. | |
| sed postquam victor violens discessit ab hoste, | |
| non equitem dorso, non frenum depulit ore. | |
| sic, qui pauperiem veritus potiore metallis | |
| libertate caret, dominum vehet inprobus atque | 40 |
| serviet aeternum, quia parvo nesciet uti. | |
| cui non conveniet sua res, ut calceus olim, | |
| si pede maior erit, subvertet, si minor, uret. | |
| laetus sorte tua vives sapienter, Aristi, | |
| nec me dimittes incastigatum, ubi plura | 45 |
| cogere quam satis est ac non cessare videbor. | |
| imperat aut servit collecta pecunia cuique, | |
| tortum digna sequi potius quam ducere funem. | |
| haec tibi dictabam post fanum putre Vacunae, | |
| excepto quod non simul esses, cetera laetus. | 50 |