In aestiuo circulo, de quo primum dicere 4.2.1.1
instituimus, haec signa siue partes eorum perspiciun-
tur: capita Geminorum, Aurigae genua, sinistrumque
Persei crus et humerus sinister. Andromeda autem a
pectore et manu sinistra diuiditur, atque ita euenit 5
ut caput eius cum toto pectore et manu dextra uidea-
tur esse inter aestiuum et aequinoctialem circulum,
reliquum autem corpus inter aestiuum et arcticum
finem. Praeterea in eodem aestiuo circulo pedes equi
Pegasi positi uidentur, et caput a reliquo corpore 10
diuiditur Oloris et alae sinisterioris ut uolantis pars
non magna. Ophiuchus humeris ut circulum sustinere
uidetur ex una parte, id est ab aequinoctiali, ex al-
tera parte Hercules pari ratione. Virgo, prope [hunc]
contingens capite, inter hunc et aequinoctialem cir- 15
culum conlocata est, ut fulgens ad austrum. Leo a
pectore ad lumbos diuiditur, ut caput eius et corpo-
ris superior a cruribus pars inter hunc et arcticum
circulum uideatur, inferior autem pars inter aestiuum
et aequinoctialem. Cancer autem sic diuiditur medius, 20
ut inter oculos eius circulus traiectus existimetur.
  In his signis et hoc, ut ante diximus, circulo 2.1
cum uehitur sol, euenit ut nobis, qui hac inclinatione
mundi utimur, sint diei de partibus octo partes
quinque, noctis autem tres; neque ita tamen ut ex
horologiis, sed ex sphaerae ratione. Cum enim sphae- 5
ram ita constitueris, ut circulus is qui arcticus uoca-
tur semper appareat, antarcticus autem numquam
exoriatur, atque ita sphaera constituta, si uoles cir-
culum aestiuum diuidere in partes octo, ex his inue-
nies partes quinque in sphaera apparere, tres autem 10
infra tamquam sub terra esse.
  At aliquis dixerit cur sphaerae circulos diui- 3.1
damus in partes octo potius quam duodecim aut quot
libuerit alias partes. Hic non sphaeram, sed se fallere
hac ratione inuenietur f<e>re. Si enim fecerit ex aestiuo
circulo partes duodecim, ex his partes septem et di- 5
midium partis apparere, quattuor autem et dimidium
sub terra inueniet esse. Itaque euenit ut, cum ad sep-
tem partes addita dimidia sit, [XII] simili ratione
ad partes quattuor accedat pars dimidia, et fiant
supra terram partes septem et dimidium partis, reli- 10
quum autem sub terra, quod est partes quattuor et
dimidium. Igitur oportet intellegere ut non inminu-
tis partibus et dimidiis fiat, sed certis numeris confi-
ciatur, ut euenit in partibus octo. Praeterea quoniam,
sphaera diuisa in partes triginta, euenit ut ab aestiuo 15
circulo ad hiemalem sint partes octo, nimirum certe
eos circulos diuidemus in partes octo. Praeterea quo-
niam ab aestiuo circulo ad aequinoctialem sunt
partes quattuor de triginta, et rursus ab aequinoc-
tiali circulo ad hiemalem de partibus triginta partes 20
quattuor, et ita nihilominus aequinoctialis ipse per
se circulus medius diuiditur, ut dimidia pars eius sit
sub terra, de partibus octo partes quattuor, et toti-
dem supra, et tota ratio ad octauam partem perue-
niat, non dubium est quin recte diuidatur in partes 25
octo. Praeterea cum sol per hos circulos currens iter
annuum conficere uideatur, et ab omnium signorum
octaua parte, ut posterius dicemus, incipiat exoriri
et ad aliud signum transire, neque ulla alia parte si-
gni utatur, recte ipsi quoque circuli diuiduntur in 30
partes octo. Praeterea cum septem sidera ad eumdem
statum reuertantur, ut quibusdam placuit, ut cuius-
modi dies hodiernus fuerit in solis aut lunae tempes-
tate, eiusdem modi octauo anno sit futurus, uere
sphaera quoque diuiditur in partes octo. Praeterea 35
cum uideamus octauo quoque die eiusdem sideris
horam primam, aut quamlibet denique esse, et cuius
hodie fuerit hora prima, eiusdem octauam quoque
futuram, uerissimum est ipsam quoque sphaeram
mundi, unde horae sumuntur, diuidi in partes octo. 40
  Sed ne reliqua praetermittamus in hoc occupati,
ad propositum reuertamur.