Secundus ab aestiuo aequinoctialis est 4.3.1.1
circulus, in quo haec signa et partes eorum perspici
possunt. Aries totus omnibus pedibus innixus uidetur.
Hunc autem Aratus omnium siderum celerrimum
esse demonstrat, etiam minore Arcto, quae breui 5
spatio uertitur, praestare. Id quid uelit esse, sic pote-
rimus uel facillime intellegere. Cum sit enim maxi-
mus circulus aequinoctialis in sphaera, inque eo Aries
ut ad fixus uideatur, quomodocumque fuerint figurae
corporum conlocatae, ut ad eumdem locum perueniant 10
necesse est semel uerti sphaeram. Quod cum fiat, et
Aries in maximo circulo, et eodem tempore ad locum,
quo reliqua sidera, perueniat, necesse est eum celer-
rimum dici.
  Sed nos ad circuli definitionem ueniemus et 2.1
reliqua dicemus. In eodem Tauri genua ut fixa per-
spiciuntur, et si nonnulli ita finxerunt ut uno genu,
hoc est dextro, nixus sinistro prope contingere uidea-
tur, de hoc in medio relinquemus. Sed in eodem cir- 5
culo zona Orionis, ut ipso circulo praecinctus exis-
timetur; Hydra flexu a capite primo, ut ceruicibus
erectis Cancrum contingere uideatur, et ex inferiore
corpore Hydrae Crater cum Coruo uelut fixus esse
circulo conspicitur. Item paucae stellae Chelarum 10
eodem adiunguntur. Ophiuchi genua eodem circulo
a reliquo corpore diuiduntur. Aquila sinisteriore penna
paene contingens figurata est, eodemque circulo ca-
put Pegasi cum ceruicibus nititur.
  His corporibus signorum aequinoctialis circu- 3.1
lus finitur. Quo sol cum peruenit, bis uno anno con-
ficit aequinoctium, hoc est in Ariete et Chelis. In hac
enim parte sphaerae et uer et autumnus confieri exis-
timatur, ita ut uer sit in Ariete, autumnus in priore 5
parte Scorpionis, quod signum nonnulli Libram dixe-
runt. Per hunc circulum transiens sol ab Ariete ad
Chelas, efficit sex mensium diem his locis, qui intra
arcticum uidentur orbem; noctem autem his, qui
antarctico circulo sunt clausi: quare magis his locis 10
nemo potest durare. Et rursus ab autumno usque ad
uer, hoc est a Chelis usque ad Arietem perueniens,
efficit his locis sex mensibus perpetuis diem, in qui-
bus ante noctem demonstrauimus; e contrario au-
tem noctem his, qui boreo polo sunt proximi. Sed de 15
hoc ante diximus. Neque enim mirum est hac conlo-
catione sphaerae id euenire. Erecto enim boreo polo
neque umquam occidente euenit ut corpora quoque,
quae ei proxima sunt circulo, sero occidere uideantur.
Id ex hoc intellegere licebit: cum in his partibus 20
sphaerae habitetur, quae pars est ab aestiuo circulo
ad orbem qui arcticos uocatur, et de arctico circulo,
hoc est de duabus Vrsis et Dracone, caput Draconis
maxime niti ipso circulo uideatur, ita ut is qui Engo-
nasin uocatur, inter aestiuum et arcticum conlocatus, 25
caput Draconis premere intellegatur: quicumque, ut
ante diximus, ad ipsum caput Draconis habitant, ita
longo die utuntur ut ne tertia quidem horae pars in
unaquaque nocte his obtingat. Itaque Aratus ait:
    Κείνη που κεφαλὴ τῇ νείσεται ἧχί περ ἄκραι 30
    μίσγονται δύσιές τε καὶ ἀντολαὶ ἀλλήλῃσιν.
  Idem Cicero dicit:
  Quod caput hic paulum sese subitoque recondit,
  Ortus ubi atque obitus parte admiscentur in una.
De hoc Homerus quoque in Odyssea ita breuem noc- 35
tem esse dicit, ut pastores, cum alii exigant, alii re-
ducant pecus, possent alius alium audire, cum unus
propter noctem pecus reducat, alter propter lucem
exigat. Sed nos ad propositum reuertamur.