in castra 30.32.1.1
ut est uentum, pronuntiant ambo arma expedirent milites
animosque ad supremum certamen, non in unum diem sed
in perpetuum, si felicitas adesset, uictores. Roma an Car- 2.1
thago iura gentibus daret ante crastinam noctem scituros;
neque enim Africam aut Italiam sed orbem terrarum uic-
toriae praemium fore; par periculum praemio quibus ad-
uersa pugnae fortuna fuisset. nam neque Romanis effugium 3.1
ullum patebat in aliena ignotaque terra, et Carthagini,
supremo auxilio effuso, adesse uidebatur praesens excidium.
ad hoc discrimen procedunt postero die duorum opu- 4.1
lentissimorum populorum duo longe clarissimi duces, duo
fortissimi exercitus, multa ante parta decora aut cumulaturi
eo die aut euersuri. anceps igitur spes et metus miscebant 5.1
animos; contemplantibusque modo suam, modo hostium
aciem, cum oculis magis quam ratione pensarent uires,
simul laeta, simul tristia obuersabantur: quae ipsis sua
sponte non succurrebant, ea duces admonendo atque hor- 5
tando subiciebant. Poenus sedecim annorum in terra Italia 6.1
res gestas, tot duces Romanos, tot exercitus occidione occi-
sos et sua cuique decora ubi ad insignem alicuius pugnae
memoria militem uenerat referebat: Scipio Hispanias et 7.1
recentia in Africa proelia et confessionem hostium quod
neque non petere pacem propter metum neque manere in
ea prae insita animis perfidia potuissent. ad hoc conlo- 8.1
quium Hannibalis in secreto habitum ac liberum fingenti
qua uolt flectit. ominatur, quibus quondam auspiciis patres 9.1
eorum ad Aegates pugnauerint insulas, ea illis exeuntibus
in aciem portendisse deos. adesse finem belli ac laboris; 10.1
in manibus esse praedam Carthaginis, reditum domum in
patriam ad parentes liberos coniuges penatesque deos.
celsus haec corpore uoltuque ita laeto ut uicisse iam cre- 11.1
deres dicebat.
instruit deinde primos hastatos, post eos principes; triariis
postremam aciem clausit.