consul in campo Martio comitiis, priusquam centurias
|
31.7.1.1
|
in suffragium mitteret, contione aduocata, 'ignorare' inquit
|
2.1
|
'mihi uidemini, Quirites, non utrum bellum an pacem
|
|
habeatis uos consuli—neque enim liberum id uobis Philippus
|
|
permittet, qui terra marique ingens bellum molitur—sed
|
|
utrum in Macedoniam legiones transportetis an hostes in
|
5
|
Italiam accipiatis. hoc quantum intersit, sin unquam ante
|
3.1
|
alias, proximo certe Punico bello experti estis. quis enim
|
|
dubitat quin, si Saguntinis obsessis fidemque nostram im-
|
|
plorantibus impigre tulissemus opem, sicut patres nostri
|
|
Mamertinis tulerant, totum in Hispaniam auersuri bellum
|
5
|
fuerimus, quod cunctando cum summa clade nostra in
|
|
Italiam accepimus? ne illud quidem dubium est quin hunc
|
4.1
|
ipsum Philippum, pactum iam per legatos litterasque cum
|
|
Hannibale ut in Italiam traiceret, misso cum classe Laeuino
|
|
qui ultro ei bellum inferret, in Macedonia continuerimus.
|
|
et quod tunc fecimus, cum hostem Hannibalem in Italia
|
5.1
|
haberemus, id nunc pulso Italia Hannibale, deuictis Cartha-
|
|
giniensibus cunctamur facere? patiamur expugnandis
|
6.1
|
Athenis, sicut Sapunto expugnando Hannibalem passi sumus,
|
|
segnitiam nostram experiri regem: non quinto inde mense,
|
7.1
|
quemadmodum ab Sagunto Hannibal, sed quinto [inde] die
|
|
quam ab Corintho soluerit naues, in Italiam perueniet. ne
|
8.1
|
aequaueritis Hannibali Philippum nec Carthaginiensibus Mace-
|
|
donas: Pyrrho certe aequabitis. <aequabitis> dico? quantum
|
|
uel uir uiro uel gens genti praestat. minima accessio semper
|
9.1
|
Epirus regno Macedoniae fuit et hodie est. Peloponnesum
|
|
totam in dicione Philippus habet Argosque ipsos, non uetere
|
|
fama magis quam morte Pyrrhi nobilitatos. nostra nunc
|
10.1
|
comparate. quanto magis florentem Italiam, quanto magis
|
|
integras res, saluis ducibus, saluis tot exercitibus quos
|
|
Punicum postea bellum absumpsit, adgressus Pyrrhus tamen
|
|
concussit et uictor prope ad ipsam urbem Romanam uenit.
|
5
|
nec Tarentini modo oraque illa Italiae quam maiorem
|
11.1
|
Graeciam uocant, ut linguam, ut nomen secutos crederes, sed
|
|
Lucanus et Bruttius et Samnis ab nobis defecerunt. haec
|
12.1
|
uos, si Philippus in Italiam transmiserit, quietura aut man-
|
|
sura in fide creditis? manserunt enim Punico postea bello.
|
|
nunquam isti populi, nisi cum deerit ad quem desciscant,
|
|
ab nobis non deficient. si piguisset uos in Africam traicere,
|
13.1
|
hodie in Italia Hannibalem et Carthaginienses hostes habere-
|
|
tis. Macedonia potius quam Italia bellum habeat: hostium
|
|
urbes agrique ferro atque igni uastentur. experti iam sumus
|
14.1
|
foris nobis quam domi feliciora potentioraque arma esse. ite
|
|
in suffragium bene iuuantibus diuis et quae patres censuerunt
|
|
uos iubete. huius uobis sententiae non consul modo auctor
|
15.1
|
est sed etiam di immortales, qui mihi sacrificanti precantique
|
|
ut hoc bellum mihi, senatui uobisque, sociis ac nomini Latino,
|
|
classibus exercitibusque nostris bene ac feliciter eueniret,
|
|
laeta omnia prosperaque portendere.'
|
5
|