instruitur acies, nec Ueiens hostis Etruscaeque legiones
|
2.46.1.1
|
detractant. prope certa spes erat non magis secum pug-
|
|
naturos quam cum Aequis; maius quoque aliquod in
|
|
tam inritatis animis et occasione ancipiti haud desperan-
|
|
dum esse facinus. res aliter longe euenit; nam non alio
|
2.1
|
ante bello infestior Romanus—adeo hinc contumeliis hostes,
|
|
hinc consules mora exacerbauerant—proelium iniit. uix
|
3.1
|
explicandi ordinis spatium Etruscis fuit, cum pilis inter
|
|
primam trepidationem abiectis temere magis quam emissis,
|
|
pugna iam in manus, iam ad gladios, ubi Mars est atrocissi-
|
|
mus, uenerat. inter primores genus Fabium insigne specta-
|
4.1
|
culo exemploque ciuibus erat. ex his Q. Fabium—tertio
|
|
hic anno ante consul fuerat—principem in confertos Ueientes
|
|
euntem ferox uiribus et armorum arte Tuscus, incautum
|
|
inter multas uersantem hostium manus, gladio per pectus
|
5
|
transfigit; telo extracto praeceps Fabius in uolnus abiit.
|
|
sensit utraque acies unius uiri casum, cedebatque inde
|
5.1
|
Romanus cum M. Fabius consul transiluit iacentis corpus
|
|
obiectaque parma, 'hoc iurastis' inquit, 'milites, fugientes
|
|
uos in castra redituros? adeo ignauissimos hostes magis
|
|
timetis quam Iouem Martemque per quos iurastis? at ego
|
6.1
|
iniuratus aut uictor reuertar aut prope te hic, Q. Fabi, dimi-
|
|
cans cadam.' consuli tum Caeso Fabius, prioris anni con-
|
|
sul: 'uerbisne istis, frater, ut pugnent, te impetraturum
|
|
credis? di impetrabunt per quos iurauere; et nos, ut
|
7.1
|
decet proceres, ut Fabio nomine est dignum, pugnando
|
|
potius quam adhortando accendamus militum animos.' sic
|
|
in primum infensis hastis prouolant duo Fabii, totamque
|
|
mouerunt secum aciem.
|
5
|