urbi cum pace laxior etiam annona rediit, et aduecto ex
|
2.52.1.1
|
Campania frumento, et postquam timor sibi cuique futurae
|
|
inopiae abiit, eo quod abditum fuerat prolato. ex copia
|
2.1
|
deinde otioque lasciuire rursus animi et pristina mala, post-
|
|
quam foris deerant, domi quaerere. tribuni plebem agitare
|
|
suo ueneno, agraria lege; in resistentes incitare patres, nec
|
|
in uniuersos modo sed in singulos. Q. Considius et T.
|
3.1
|
Genucius, auctores agrariae legis, T. Menenio diem dicunt.
|
|
inuidiae erat amissum Cremerae praesidium, cum haud
|
|
procul inde statiua consul habuisset; ea oppressit, cum et
|
4.1
|
patres haud minus quam pro Coriolano adnisi essent et
|
|
patris Agrippae fauor hauddum exoleuisset. in multa tem-
|
5.1
|
perarunt tribuni; cum capitis anquisissent, duorum milium
|
|
aeris damnato multam dixerunt. ea in caput uertit; ne-
|
|
gant tulisse ignominiam aegritudinemque; inde morbo
|
|
absumptum.
|
5
|
alius deinde reus, Sp. Seruilius, ut consulatu abiit, C.
|
6.1
|
Nautio et P. Ualerio consulibus, initio statim anni ab
|
|
L. Caedicio et T. Statio tribunis die dicta, non ut Menenius,
|
|
precibus suis aut patrum sed cum multa fiducia innocentiae
|
|
gratiaeque tribunicios impetus tulit. et huic proelium cum
|
7.1
|
Tuscis ad Ianiculum erat crimini. sed feruidi animi uir ut
|
|
in publico periculo ante, sic tum in suo, non tribunos modo
|
|
sed plebem oratione feroci refutando exprobrandoque T. Me-
|
|
neni damnationem mortemque, cuius patris munere restituta
|
5
|
quondam plebs eos ipsos quibus tum saeuiret magistratus,
|
|
eas leges haberet, periculum audacia discussit. iuuit et
|
8.1
|
Uerginius collega testis productus, participando laudes;
|
|
magis tamen Menenianum—adeo mutauerant animum—
|
|
profuit iudicium.
|
|