in hanc sententiam cum adduxisset regem, praeparandos 34.61.1.1
sibi ad id popularium animos ratus litteras, ne quo casu inter-
ceptae palam facerent conata, scribere non est ausus. Aristo- 2.1
nem quendam Tyrium nanctus Ephesi expertusque sollertiam
leuioribus ministeriis, partim donis, partim spe praemiorum
oneratum, quibus etiam ipse rex adnuerat, Carthaginem cum
mandatis mittit. edit nomina eorum quibus conuentis opus 3.1
esset; instruit etiam secretis notis, per quas haud dubie agno-
scerent sua mandata esse. hunc Aristonem Carthagine obuer- 4.1
santem non prius amici quam inimici Hannibalis qua de
causa uenisset cognouerunt. et primo in circulis conuiuiisque 5.1
celebrata sermonibus res est; deinde in senatu quidam nihil 6.1
actum esse dicere exilio Hannibalis si absens quoque nouas
moliri res et sollicitando animos hominum turbare statum
ciuitatis posset: Aristonem quendam, Tyrium aduenam, in- 7.1
structum mandatis ab Hannibale et rege Antiocho uenisse;
certos homines cotidie cum eo secreta conloquia serere; in
occulto concoqui quod mox in omnium perniciem erupturum
esset. conclamare omnes uocari Aristonem debere et quaeri 8.1
quid uenisset et, nisi expromeret, cum legatis Romam mitti:
satis pro temeritate unius hominis suppliciorum pensum esse;
priuatos suo periculo peccaturos, rem publicam non extra 9.1
noxam modo sed etiam extra famam noxae conseruandam
esse. uocatus Ariston purgare sese et firmissimo propugnaculo 10.1
uti quod litterarum nihil ad quemquam attulisset; ceterum 11.1
nec causam aduentus satis expediebat et in eo maxime hae-
sitabat quod cum Barcinae solum factionis hominibus con-
locutum eum arguebant. orta inde altercatio est aliis pro 12.1
speculatore comprehendi iam et custodiri iubentibus, aliis
negantibus tumultuandi causam esse: mali rem exempli esse
de nihilo hospites corripi; idem Carthaginiensibus et Tyri 13.1
et in aliis emporiis quo frequenter commeent euenturum.
dilata eo die res est. Ariston Punico ingenio inter Poenos usus 14.1
tabellas conscriptas celeberrimo loco super sedem cotidianam
magistratuum prima uespera suspendit, ipse de tertia uigilia
nauem conscendit et profugit. postero die cum sufetes ad ius 15.1
dicendum consedissent, conspectae tabellae demptaeque et
lectae. scriptum erat Aristonem priuatim ad neminem, pu-
blice ad seniores—ita senatum uocabant—mandata habuisse.
publicato crimine minus intenta de paucis quaestio erat; mitti 16.1
tamen legatos Romam qui rem ad consules et senatum de-
ferrent placuit, simul qui de iniuriis Masinissae quererentur.