| inter haec bella manente discordia domi, consules T. | 2.63.1.1 |
| Numicius Priscus A. Uerginius facti. non ultra uidebatur | 2.1 |
| latura plebes dilationem agrariae legis, ultimaque uis para- | |
| batur, cum Uolscos adesse fumo ex incendiis uillarum fugaque | |
| agrestium cognitum est. ea res maturam iam seditionem ac | |
| prope erumpentem repressit. consules coacti extemplo ab | 3.1 |
| senatu ad bellum educta ex urbe iuuentute tranquilliorem | |
| ceteram plebem fecerunt. et hostes quidem nihil aliud | 4.1 |
| quam perfusis uano timore Romanis citato agmine abeunt: | |
| Numicius Antium aduersus Uolscos, Uerginius contra Aequos | 5.1 |
| profectus. ibi ex insidiis prope magna accepta clade uirtus | |
| militum rem prolapsam neglegentia consulis restituit. melius | 6.1 |
| in Uolscis imperatum est; fusi primo proelio hostes fugaque | |
| in urbem Antium, ut tum res erant opulentissimam, acti. | |
| quam consul oppugnare non ausus Caenonem, aliud oppi- | |
| dum nequaquam tam opulentum, ab Antiatibus cepit. dum | 7.1 |
| Aequi Uolscique Romanos exercitus tenent, Sabini usque ad | |
| portas urbis populantes incessere. deinde ipsi paucis post | |
| diebus ab duobus exercitibus, utroque per iram consule | |
| ingresso in fines, plus cladium quam intulerant acceperunt. | 5 |