diu nihil in Liguribus dignum memoria gestum erat:
|
35.11.1.1
|
extremo eius anni bis in magnum periculum res adducta est;
|
|
nam et castra consulis oppugnata aegre sunt defensa et non ita
|
2.1
|
multo post per saltum angustum cum duceretur agmen
|
|
Romanum, ipsas fauces exercitus Ligurum insedit. qua cum
|
3.1
|
exitus non pateret, conuerso agmine redire institit consul.
|
|
et ab tergo fauces saltus occupatae a parte hostium erant
|
|
Caudinaeque cladis memoria non animis modo sed prope
|
|
oculis obuersabatur. Numidas octingentos ferme equites
|
4.1
|
inter auxilia habebat. eorum praefectus consuli pollicetur se
|
|
parte utra uellet cum suis erupturum, tantum uti diceret
|
|
utra pars frequentior uicis esset: in eos se impetum facturum
|
5.1
|
et nihil prius quam flammam tectis iniecturum, ut is pauor
|
|
cogeret Ligures excedere saltu quem obsiderent et discurrere
|
|
ad opem ferendam suis. conlaudatum eum consul spe prae-
|
6.1
|
miorum onerat. Numidae equos conscendunt et obequitare
|
|
stationibus hostium, neminem lacessentes, coeperunt. nihil
|
7.1
|
primo adspectu contemptius: equi hominesque paululi et
|
|
graciles, discinctus et inermis eques, praeterquam quod iacula
|
|
secum portat, equi sine frenis, deformis ipse cursus rigida cer-
|
8.1
|
uice et extento capite currentium. hunc contemptum de in-
|
|
dustria augentes labi ex equis et per ludibrium spectaculo
|
|
esse. itaque qui primo intenti paratique si lacesserentur in
|
9.1
|
stationibus fuerant, iam inermes sedentesque pars maxima
|
|
spectabant. Numidae adequitare, dein refugere, sed propius
|
10.1
|
saltum paulatim euehi, uelut quos impotentes regendi equi
|
|
inuitos efferrent. postremo subditis calcaribus per medias
|
|
stationes hostium erupere et in agrum latiorem euecti omnia
|
11.1
|
propinqua uiae tecta incendunt. proximo deinde uico in-
|
|
ferunt ignem, ferro flammaque omnia peruastant. fumus
|
12.1
|
primo conspectus, deinde clamor trepidantium in uicis
|
|
auditus, postremo seniores puerique refugientes tumultum
|
|
in castris fecerunt. itaque sine consilio, sine imperio pro se
|
13.1
|
quisque currere ad sua tutanda; momentoque temporis castra
|
|
relicta erant, et obsidione liberatus consul quo intenderat
|
|
peruenit.
|
|