Alexander Acarnan in consilio erat: Philippi quondam
|
35.18.1.1
|
amicus, nuper relicto eo secutus opulentiorem regiam Anti-
|
|
ochi et, tamquam peritus Graeciae nec ignarus Romanorum,
|
2.1
|
in eum gradum amicitiae regis ut consiliis quoque arcanis
|
|
interesset acceptus erat. is tamquam non utrum bellandum
|
3.1
|
esset necne consuleretur sed ubi et qua ratione bellum
|
|
gereretur, uictoriam se haud dubiam proponere animo ad-
|
|
firmabat, si in Europam transisset rex et in aliqua Graeciae
|
|
parte sedem bello cepisset: iam primum Aetolos, qui um-
|
4.1
|
bilicum Graeciae incolerent, in armis eum inuenturum,
|
|
antesignanos ad asperrima quaeque belli paratos; in duobus
|
5.1
|
uelut cornibus Graeciae Nabim a Peloponneso concitaturum
|
|
omnia, repetentem Argiuorum urbem, repetentem maritimas
|
|
ciuitates quibus eum depulsum Romani Lacedaemonis muris
|
|
inclusissent, a Macedonia Philippum, ubi primum bellicum
|
6.1
|
cani audisset, arma capturum; nosse se spiritus eius, nosse
|
|
animum; scire ferarum modo quae claustris aut uinculis
|
|
teneantur, ingentes iam diu iras eum in pectore uoluere. memi-
|
7.1
|
nisse etiam se quotiens in bello precari omnes deos solitus sit
|
|
ut Antiochum sibi darent adiutorem; cuius uoti si compos
|
|
nunc fiat, nullam moram rebellandi facturum. tantum non
|
8.1
|
cunctandum nec cessandum esse; in eo enim uictoriam uerti
|
|
si et loca opportuna et socii praeoccuparentur. Hannibalem
|
|
quoque sine mora mittendum in Africam esse ad distrin-
|
|
gendos Romanos.
|
5
|