Antio capto, T. Aemilius et Q. Fabius consules fiunt. 3.1.1.1
hic erat Fabius qui unus exstinctae ad Cremeram genti
superfuerat. iam priore consulatu Aemilius dandi agri plebi 2.1
fuerat auctor; itaque secundo quoque consulatu eius et
agrarii se in spem legis erexerant, et tribuni, rem contra
consules saepe temptatam adiutore utique consule obtineri
posse rati, suscipiunt, et consul manebat in sententia sua. 5
possessores et magna pars patrum, tribuniciis se iactare 3.1
actionibus principem ciuitatis et largiendo de alieno popula-
rem fieri querentes, totius inuidiam rei a tribunis in consu-
lem auerterant. atrox certamen aderat, ni Fabius consilio 4.1
neutri parti acerbo rem expedisset: T. Quincti ductu et
auspicio agri captum priore anno aliquantum a Uolscis esse;
Antium, [propinquam] opportunam et maritimam urbem, 5.1
coloniam deduci posse; ita sine querellis possessorum ple-
bem in agros ituram, ciuitatem in concordia fore. haec 6.1
sententia accepta est. triumuiros agro dando creat T.
Quinctium A. Uerginium P. Furium; iussi nomina dare
qui agrum accipere uellent. fecit statim, ut fit, fastidium 7.1
copia adeoque pauci nomina dedere ut ad explendum nu-
merum coloni Uolsci adderentur; cetera multitudo poscere
Romae agrum malle quam alibi accipere. Aequi a Q. Fabio 8.1
—is eo cum exercitu uenerat—pacem petiere, inritamque
eam ipsi subita incursione in agrum Latinum fecere.