Antio capto, T. Aemilius et Q. Fabius consules fiunt.
|
3.1.1.1
|
hic erat Fabius qui unus exstinctae ad Cremeram genti
|
|
superfuerat. iam priore consulatu Aemilius dandi agri plebi
|
2.1
|
fuerat auctor; itaque secundo quoque consulatu eius et
|
|
agrarii se in spem legis erexerant, et tribuni, rem contra
|
|
consules saepe temptatam adiutore utique consule obtineri
|
|
posse rati, suscipiunt, et consul manebat in sententia sua.
|
5
|
possessores et magna pars patrum, tribuniciis se iactare
|
3.1
|
actionibus principem ciuitatis et largiendo de alieno popula-
|
|
rem fieri querentes, totius inuidiam rei a tribunis in consu-
|
|
lem auerterant. atrox certamen aderat, ni Fabius consilio
|
4.1
|
neutri parti acerbo rem expedisset: T. Quincti ductu et
|
|
auspicio agri captum priore anno aliquantum a Uolscis esse;
|
|
Antium, [propinquam] opportunam et maritimam urbem,
|
5.1
|
coloniam deduci posse; ita sine querellis possessorum ple-
|
|
bem in agros ituram, ciuitatem in concordia fore. haec
|
6.1
|
sententia accepta est. triumuiros agro dando creat T.
|
|
Quinctium A. Uerginium P. Furium; iussi nomina dare
|
|
qui agrum accipere uellent. fecit statim, ut fit, fastidium
|
7.1
|
copia adeoque pauci nomina dedere ut ad explendum nu-
|
|
merum coloni Uolsci adderentur; cetera multitudo poscere
|
|
Romae agrum malle quam alibi accipere. Aequi a Q. Fabio
|
8.1
|
—is eo cum exercitu uenerat—pacem petiere, inritamque
|
|
eam ipsi subita incursione in agrum Latinum fecere.
|
|