P. Cornelium Cn. filium Scipionem et M'. Acilium 36.1.1.1
Glabrionem consules inito magistratu patres, priusquam 2.1
de prouinciis agerent, res diuinas facere maioribus
hostiis iusserunt in omnibus fanis, in quibus lecti-
sternium maiorem partem anni fieri solet, precarique,
quod senatus de nouo bello in animo haberet, ut ea 5
res senatui populoque Romano bene atque feliciter
eueniret. ea omnia sacrificia laeta fuerunt, primisque 3.1
hostiis perlitatum est, et ita haruspices responderunt,
eo bello terminos populi Romani propagari, uictoriam
ac triumphum ostendi. haec cum renuntiata essent, 4.1
solutis religione animis patres rogationem ad populum
ferri iusserunt, uellent iuberentne cum Antiocho rege, 5.1
quique eius sectam secuti essent, bellum iniri; si ea
perlata rogatio esset, tum, si ita uideretur consulibus,
rem integram ad senatum referrent. P. Cornelius eam 6.1
rogationem pertulit; tum senatus decreuit, ut consules
Italiam et Graeciam prouincias sortirentur; cui Graecia
euenisset, ut praeter eum numerum militum, quem
L. Quinctius consul in eam prouinciam ex auctoritate 5
senatus scripsisset imperassetue, ut eum exercitum 7.1
acciperet, quem M. Baebius praetor anno priore ex
senatus consulto in Macedoniam traiecisset; et extra 8.1
Italiam permissum, ut, si res postulasset, auxilia ab
sociis ne supra quinque milium numerum acciperet.
L. Quinctium superioris anni consulem legari ad id
bellum placuit. alter consul, cui Italia prouincia eue- 9.1
nisset, cum Bois iussus bellum gerere utro exercitu
mallet ex duobus, quos superiores consules habuissent,
alterum ut mitteret Romam, eaeque urbanae legiones
essent paratae quo senatus censuisset. 5