P. Cornelium Cn. filium Scipionem et M'. Acilium
|
36.1.1.1
|
Glabrionem consules inito magistratu patres, priusquam
|
2.1
|
de prouinciis agerent, res diuinas facere maioribus
|
|
hostiis iusserunt in omnibus fanis, in quibus lecti-
|
|
sternium maiorem partem anni fieri solet, precarique,
|
|
quod senatus de nouo bello in animo haberet, ut ea
|
5
|
res senatui populoque Romano bene atque feliciter
|
|
eueniret. ea omnia sacrificia laeta fuerunt, primisque
|
3.1
|
hostiis perlitatum est, et ita haruspices responderunt,
|
|
eo bello terminos populi Romani propagari, uictoriam
|
|
ac triumphum ostendi. haec cum renuntiata essent,
|
4.1
|
solutis religione animis patres rogationem ad populum
|
|
ferri iusserunt, uellent iuberentne cum Antiocho rege,
|
5.1
|
quique eius sectam secuti essent, bellum iniri; si ea
|
|
perlata rogatio esset, tum, si ita uideretur consulibus,
|
|
rem integram ad senatum referrent. P. Cornelius eam
|
6.1
|
rogationem pertulit; tum senatus decreuit, ut consules
|
|
Italiam et Graeciam prouincias sortirentur; cui Graecia
|
|
euenisset, ut praeter eum numerum militum, quem
|
|
L. Quinctius consul in eam prouinciam ex auctoritate
|
5
|
senatus scripsisset imperassetue, ut eum exercitum
|
7.1
|
acciperet, quem M. Baebius praetor anno priore ex
|
|
senatus consulto in Macedoniam traiecisset; et extra
|
8.1
|
Italiam permissum, ut, si res postulasset, auxilia ab
|
|
sociis ne supra quinque milium numerum acciperet.
|
|
L. Quinctium superioris anni consulem legari ad id
|
|
bellum placuit. alter consul, cui Italia prouincia eue-
|
9.1
|
nisset, cum Bois iussus bellum gerere utro exercitu
|
|
mallet ex duobus, quos superiores consules habuissent,
|
|
alterum ut mitteret Romam, eaeque urbanae legiones
|
|
essent paratae quo senatus censuisset.
|
5
|