postquam uero coacta
|
36.29.1.1
|
omnis multitudo eadem illa audiuit, adeo saeuitia im-
|
|
perii atque indignitate animi exasperati sunt, ut, si
|
|
in pace fuissent, illo impetu irae concitari potuerint
|
|
ad bellum. ad iram accedebat et difficultas eorum,
|
2.1
|
quae imperarentur—quonam modo enim utique re-
|
|
gem Amynandrum se tradere posse?—et spes forte
|
3.1
|
oblata, quod Nicander eo ipso tempore ab rege An-
|
|
tiocho ueniens impleuit expectatione uana multitu-
|
|
dinem, terra marique ingens parari bellum. duodecumo
|
4.1
|
is die, quam conscenderat nauem, in Aetoliam perfecta
|
|
legatione rediens Phalara in sinu Maliaco tenuit. inde
|
5.1
|
Lamiam pecuniam cum deuexisset, ipse cum expeditis
|
|
prima uespera inter Macedonum Romanaque castra
|
|
medio agro, dum Hypatam notis callibus petit, in
|
|
stationem incidit Macedonum deductusque ad regem
|
5
|
est nondum conuiuio dimisso. quod ubi nuntiatum
|
6.1
|
est, uelut hospitis, non hostis aduentu motus Philippus
|
|
accumbere eum epularique iussit, atque inde dimissis
|
7.1
|
aliis, solum retentum, ipsum quidem de se timere
|
|
quicquam uetuit, Aetolorum praua consilia atque in
|
8.1
|
ipsorum caput semper recidentia accusauit, qui pri-
|
|
mum Romanos, deinde Antiochum in Graeciam ad-
|
|
duxissent. sed praeteritorum, quae magis reprehendi
|
9.1
|
quam corrigi possint, oblitum se non facturum, ut
|
|
insultet aduersis rebus eorum; Aetolos quoque finire
|
10.1
|
tandem aduersus se odia debere, et Nicandrum priua-
|
|
tim eius diei, quo seruatus a se foret, meminisse. ita
|
11.1
|
datis, qui in tutum eum prosequerentur, Hypatam
|
|
Nicander consultantibus de pace Romana superuenit.
|
|