at ex parte altera consules in conspectu eorum positis
|
3.11.1.1
|
sellis dilectum habebant. eo decurrunt tribuni contionem-
|
|
que secum trahunt. citati pauci uelut rei experiundae causa,
|
|
et statim uis coorta. quemcumque lictor iussu consulis
|
2.1
|
prendisset, tribunus mitti iubebat; neque suum cuique ius
|
|
modum faciebat sed uirium spes, et manu obtinendum erat
|
|
quod intenderes.
|
|
quemadmodum se tribuni gessissent in prohibendo dilectu,
|
3.1
|
sic patres se in lege, quae per omnes comitiales dies fereba-
|
|
tur, impedienda gerebant. initium erat rixae, cum discedere
|
4.1
|
populum iussissent tribuni, quod patres se submoueri haud
|
|
sinebant. nec fere seniores rei intererant, quippe quae non
|
|
consilio regenda sed permissa temeritati audaciaeque esset.
|
|
multum et consules se abstinebant, ne cui in conluuione
|
5.1
|
rerum maiestatem suam contumeliae offerrent. Caeso erat
|
6.1
|
Quinctius, ferox iuuenis qua nobilitate gentis, qua corporis
|
|
magnitudine et uiribus. ad ea munera data a dis et ipse
|
|
addiderat multa belli decora facundiamque in foro, ut nemo,
|
|
non lingua, non manu promptior in ciuitate haberetur. hic
|
7.1
|
cum in medio patrum agmine constitisset, eminens inter
|
|
alios, uelut omnes dictaturas consulatusque gerens in uoce
|
|
ac uiribus suis, unus impetus tribunicios popularesque pro-
|
|
cellas sustinebat. hoc duce saepe pulsi foro tribuni, fusa
|
8.1
|
ac fugata plebes est; qui obuius fuerat, mulcatus nudatusque
|
|
abibat, ut satis appareret, si sic agi liceret, uictam legem
|
|
esse. tum prope iam perculsis aliis tribunis A. Uerginius,
|
9.1
|
ex collegio unus, Caesoni capitis diem dicit. atrox ingenium
|
|
accenderat eo facto magis quam conterruerat; eo acrius
|
|
obstare legi, agitare plebem, tribunos uelut iusto persequi
|
|
bello. accusator pati reum ruere inuidiaeque flammam ac
|
10.1
|
materiam criminibus suis suggerere; legem interim non tam
|
|
ad spem perferendi quam ad lacessendam Caesonis temeri-
|
|
tatem ferre. ibi multa saepe ab iuuentute inconsulte dicta
|
11.1
|
factaque in unius Caesonis suspectum incidunt ingenium.
|
|
tamen legi resistebat. et A. Uerginius identidem plebi:
|
12.1
|
'ecquid sentitis iam, uos, Quirites, Caesonem simul ciuem
|
|
et legem quam cupitis habere non posse? quamquam quid
|
13.1
|
ego legem loquor? libertati obstat; omnes Tarquinios
|
|
superbia exsuperat. exspectate dum consul aut dictator
|
|
fiat, quem priuatum uiribus et audacia regnantem uidetis.'
|
|
adsentiebantur multi pulsatos se querentes, et tribunum
|
5
|
ad rem peragendam ultro incitabant.
|
|