premebat reum praeter uolgatam inuidiam crimen unum,
|
3.13.1.1
|
quod M. Uolscius Fictor, qui ante aliquot annos tribunus
|
|
plebis fuerat, testis exstiterat se, haud multo post quam pesti-
|
2.1
|
lentia in urbe fuerat, in iuuentutem grassantem in Subura
|
|
incidisse. ibi rixam natam esse fratremque suum maiorem
|
|
natu, necdum ex morbo satis ualidum, pugno ictum ab
|
|
Caesone cecidisse; semianimem inter manus domum abla-
|
3.1
|
tum, mortuumque inde arbitrari, nec sibi rem exsequi tam
|
|
atrocem per consules superiorum annorum licuisse. haec
|
|
Uolscio clamitante adeo concitati homines sunt ut haud
|
|
multum afuerit quin impetu populi Caeso interiret. Uergi-
|
4.1
|
nius arripi iubet hominem et in uincula duci. patricii ui
|
|
contra uim resistunt. T. Quinctius clamitat, cui rei capitalis
|
|
dies dicta sit et de quo futurum propediem iudicium, eum
|
|
indemnatum indicta causa non debere uiolari. tribunus
|
5.1
|
supplicium negat sumpturum se de indemnato; seruaturum
|
|
tamen in uinculis esse ad iudicii diem ut, qui hominem ne-
|
|
cauerit, de eo supplicii sumendi copia populo Romano fiat.
|
|
appellati tribuni medio decreto ius auxilii sui expediunt: in
|
6.1
|
uincla conici uetant; sisti reum pecuniamque ni sistatur
|
|
populo promitti placere pronuntiant. summam pecuniae
|
7.1
|
quantam aequum esset promitti, ueniebat in dubium; id ad
|
|
senatum reicitur: reus, dum consulerentur patres, reten-
|
|
tus in publico est. uades dari placuit; unum uadem tribus
|
8.1
|
milibus aeris obligarunt; quot darentur permissum tribunis
|
|
est. decem finierunt; tot uadibus accusator uadatus est
|
|
reum. hic primus uades publico dedit. dimissus e foro
|
|
nocte proxima in Tuscos in exsilium abiit. iudicii die cum
|
9.1
|
excusaretur solum uertisse exsilii causa, nihilo minus Uergi-
|
|
nio comitia habente, collegae appellati dimisere concilium.
|
|
pecunia a patre exacta crudeliter, ut diuenditis omnibus
|
10.1
|
bonis aliquamdiu trans Tiberim ueluti relegatus deuio quo-
|
|
dam tugurio uiueret.
|
|