cum in hoc statu ad Ambraciam res esset, 38.8.1.1
legati ab Aetolis Phaeneas et Damoteles cum liberis
mandatis decreto gentis ad consulem uenerunt. nam
praetor eorum, cum alia parte Ambraciam oppugnari
cerneret, alia infestam oram nauibus hostium esse, 2.1
alia Amphilochos Dolopiam<que> a Macedonibus uastari,
nec Aetolos ad tria simul diuersa bella occursantis
sufficere, conuocato concilio Aetoliae principes, quid
agendum esset, consuluit. omnium eo sententiae de- 3.1
currererunt, ut pax, si posset, aequis, si minus, tole-
randis condicionibus peteretur; Antiochi fiducia bellum
susceptum; Antiocho terra marique superato et prope 4.1
extra orbem terrae ultra iuga Tauri exacto quam spem
esse sustinendi belli? Phaeneas et Damoteles quod e 5.1
re Aetolorum, ut in tali casu, fideque sua esse cen-
serent, agerent; quod enim sibi consilium aut cuius
rei electionem a fortuna relictam? cum his mandatis 6.1
legati missi orare consulem, ut parceret urbi, mise-
reretur gentis quondam sociae, nolle dicere iniuriis,
miseriis certe coactae insanire; non plus mali meritos 7.1
Aetolos Antiochi bello, quam boni ante, cum aduersus
Philippum bellatum sit, fecisse; nec tum large gratiam
relatam sibi, nec nunc immodice poenam iniungi de-
bere. ad ea consul respondit magis saepe quam uere 5
umquam Aetolos pacem petere. imitarentur Antiochum
in petenda pace, quem in bellum traxissent; non pau- 8.1
cis urbibus eum, de quarum libertate certatum sit,
sed omni Asia cis Taurum montem, opimo regno,
excessisse. Aetolos nisi inermes de pace agentes non 9.1
auditurum se; arma illis prius equosque omnis tra- 10.1
dendos esse, deinde mille talentum argenti populo
Romano dandum, cuius summae dimidium praesens
numeretur, si pacem habere uellent. ad ea adiecturum
etiam in foedus esse, ut eosdem quos populus Roma- 5
nus amicos atque hostis habeant.