Galli 38.27.1.1
et memoria Tolostobogiorum cladis territi et inhae-
rentia corporibus gerentes tela fessique et stando et
uulneribus ne primum quidem impetum et clamorem
Romanorum tulerunt. fuga ad castra inclinauit; sed 2.1
pauci intra munimenta sese recepere; pars maior
dextra laeuaque praelati, qua quemque impetus tulit,
fugerunt. uictores usque ad castra secuti ceciderunt 3.1
terga; deinde in castris cupiditate praedae haeserunt,
nec sequebatur quisquam. in cornibus Galli diutius 4.1
steterunt, quia serius ad eos peruentum est; ceterum
ne primum quidem coniectum telorum tulerunt. consul 5.1
quia ingressos in castra ab direptione abstrahere non
poterat, eos, qui in cornibus fuerant, protinus ad se-
quendos hostis misit. per aliquantum spatium secuti 6.1
non plus tamen octo milia hominum in fuga—nam
pugna nulla fuit—ceciderunt; reliqui flumen Halyn
traiecerunt. Romanorum pars magna ea nocte in 7.1
castris hostium mansit; ceteros in sua castra consul
reduxit. postero die captiuos praedamque recensuit,
quae tanta fuit, quantam auidissima rapiendi gens,
cum cis montem Taurum omnia armis per multos 5
annos tenuisset, coaceruare potuit. Galli ex dissipata 8.1
passim fuga in unum locum congregati, magna pars
saucii aut inermes, nudati omnibus rebus, oratores
de pace ad consulem miserunt. eos Manlius Ephesum 9.1
uenire iussit; ipse—iam enim medium autumni erat
—locis gelidis propinquitate Tauri montis excedere
properans uictorem exercitum in hiberna maritimae
orae reduxit. 5