aduer-
|
38.60.1.1
|
sus ea Terentius praetor rogationem Petilliam et se-
|
|
natus consultum et iudicium de L. Scipione factum
|
|
recitauit; se, ni referatur pecunia in publicum, quae
|
2.1
|
iudicata sit, nihil habere quod faciat, nisi ut prendi
|
|
damnatum et in uincula duci iubeat. tribuni cum in
|
3.1
|
consilium secessissent, paulo post C. Fannius ex sua
|
|
collegarumque aliorum, praeter Gracchum, sententia
|
|
pronuntiauit praetori non intercedere tribunos, quo
|
|
minus sua potestate utatur. Ti. Gracchus ita decreuit,
|
4.1
|
quo minus ex bonis L. Scipionis quod iudicatum sit
|
|
redigatur, se non intercedere praetori; L. Scipionem,
|
5.1
|
qui regem opulentissimum orbis terrarum deuicerit,
|
|
imperium populi Romani propagauerit in ultimos ter-
|
|
rarum fines, regem Eumenem, Rhodios, alias tot Asiae
|
6.1
|
urbes deuinxerit populi Romani beneficiis, plurimos
|
|
duces hostium in triumpho ductos carcere incluserit,
|
|
non passurum inter hostes populi Romani in carcere
|
|
et uinculis esse, mittique eum se iubere. tanto ad-
|
7.1
|
sensu auditum est decretum, adeo dimissum Scipionem
|
|
laeti homines uiderunt, ut uix in eadem ciuitate ui-
|
|
deretur factum iudicium. in bona deinde L. Scipionis
|
8.1
|
possessum publice quaestores praetor misit. neque
|
|
in iis non modo uestigium ullum comparuit pecuniae
|
|
regiae, sed nequaquam tantum redactum est, quantae
|
|
summae damnatus fuerat. collata ea pecunia a co-
|
9.1
|
gnatis amicisque et clientibus est L. Scipioni, ut, si
|
|
acciperet eam, locupletior aliquanto esset, quam ante
|
|
calamitatem fuerat. nihil accepit; quae necessaria ad
|
10.1
|
cultum erant, redempta ei a proximis cognatis sunt;
|
|
uerteratque Scipionum inuidia in praetorem et con-
|
|
silium eius et accusatores.
|
|