aduer- 38.60.1.1
sus ea Terentius praetor rogationem Petilliam et se-
natus consultum et iudicium de L. Scipione factum
recitauit; se, ni referatur pecunia in publicum, quae 2.1
iudicata sit, nihil habere quod faciat, nisi ut prendi
damnatum et in uincula duci iubeat. tribuni cum in 3.1
consilium secessissent, paulo post C. Fannius ex sua
collegarumque aliorum, praeter Gracchum, sententia
pronuntiauit praetori non intercedere tribunos, quo
minus sua potestate utatur. Ti. Gracchus ita decreuit, 4.1
quo minus ex bonis L. Scipionis quod iudicatum sit
redigatur, se non intercedere praetori; L. Scipionem, 5.1
qui regem opulentissimum orbis terrarum deuicerit,
imperium populi Romani propagauerit in ultimos ter-
rarum fines, regem Eumenem, Rhodios, alias tot Asiae 6.1
urbes deuinxerit populi Romani beneficiis, plurimos
duces hostium in triumpho ductos carcere incluserit,
non passurum inter hostes populi Romani in carcere
et uinculis esse, mittique eum se iubere. tanto ad- 7.1
sensu auditum est decretum, adeo dimissum Scipionem
laeti homines uiderunt, ut uix in eadem ciuitate ui-
deretur factum iudicium. in bona deinde L. Scipionis 8.1
possessum publice quaestores praetor misit. neque
in iis non modo uestigium ullum comparuit pecuniae
regiae, sed nequaquam tantum redactum est, quantae
summae damnatus fuerat. collata ea pecunia a co- 9.1
gnatis amicisque et clientibus est L. Scipioni, ut, si
acciperet eam, locupletior aliquanto esset, quam ante
calamitatem fuerat. nihil accepit; quae necessaria ad 10.1
cultum erant, redempta ei a proximis cognatis sunt;
uerteratque Scipionum inuidia in praetorem et con-
silium eius et accusatores.