inde grauiter offenso rege Thessalonicen ad 39.27.1.1
cognoscendum de Thraciae urbibus proficiscuntur. ibi 2.1
legati Eumenis, si liberas esse Aenum et Maroneam
uelint Romani, nihil sui pudoris esse ultra dicere, quam
ut admoneant, re, non uerbo eos liberos relinquant,
nec suum munus intercipi ab alio patiantur. sin autem 3.1
minor cura sit ciuitatium in Thracia positarum, multo
uerius esse, quae sub Antiocho fuerint, praemia belli
Eumenem quam Philippum habere, uel pro patris 4.1
Attali meritis bello, quod aduersus Philippum ipsum
gesserit populus Romanus, uel suis, quod Antiochi
bello terra marique laboribus periculisque omnibus
interfuerit. habere eum praeterea decem legatorum 5.1
in eam rem praeiudicium, qui cum Chersonesum Lysi-
machiamque dederint, Maroneam quoque atque Aenum
profecto dedisse, quae ipsa propinquitate regionis uelut
appendices maioris muneris essent. nam Philippum 6.1
quidem quo aut merito in populum Romanum aut
iure imperii, cum tam procul a finibus Macedoniae
absint, ciuitatibus his praesidia imposuisse? uocari
Maronitas iuberent: ab iis certiora omnia de statu 5
ciuitatium earum scituros.
legati Maronitarum uocati non uno tantum loco 7.1
urbis praesidium regium esse, sicut in aliis ciuitatibus,
dixerunt, sed pluribus simul, et plenam Macedonum
Maroneam esse. itaque dominari adsentatores regios: 8.1
his solis loqui et in senatu et in contionibus licere;
eos omnes honores et capere ipsos et dare aliis. op- 9.1
timum quemque, quibus libertatis, quibus legum cura
sit, aut exsulare pulsos patria aut inhonoratos et
deterioribus obnoxios silere. de iure etiam finium 10.1
pauca adiecerunt: Q. Fabium Labeonem, cum in regi-
one ea fuisset, derexisse finem Philippo ueterem uiam
regiam, quae ad Thraciae Paroreian subeat, nusquam
ad mare declinantem: Philippum nouam postea de- 5
flexisse uiam, qua Maronitarum urbes agrosque amplec-
tatur.