dimissis iis legationibus, Philippus a suis 39.34.1.1
certior factus cedendum ciuitatibus deducendaque prae-
sidia esse, infensus omnibus in Maronitas iram effundit.
Onomasto, qui praeerat maritimae orae, mandat, ut 2.1
partis aduersae principes interficeret. ille per Casan-
drum quendam, unum ex regiis iam diu habitantem
Maroneae, nocte Thracibus intromissis uelut in bello
capta urbe caedem fecit. idem apud Romanos legatos 3.1
querentes tam crudeliter aduersus innoxios Maronitas,
tam superbe aduersus populum Romanum factum, ut,
quibus libertatem restituendam senatus censuisset, ii
pro hostibus trucidarentur, abnuebat quicquam eorum 5
ad se aut quemquam suorum pertinere; seditione inter 4.1
ipsos dimicatum, cum ad se alii, alii ad Eumenem
ciuitatem traherent; id facile scituros esse; percuncta- 5.1
rentur ipsos Maronitas—, haud dubius, perculsis omnibus
terrore tam recentis caedis, neminem hiscere aduersus
se ausurum. negare Appius rem euidentem pro dubia 6.1
quaerendam. si ab se culpam remouere uellet, Ono-
mastum et Casandrum, per quos acta res diceretur,
mitteret Romam, ut eos senatus percunctari posset.
primo adeo perturbauit ea uox regem, ut non color, 7.1
non uultus ei constaret; deinde collecto tandem animo
Casandrum, qui Maroneae fuisset, si utique uellent, se
missurum dixit: ad Onomastum quidem quid eam rem 8.1
pertinere, qui non modo Maroneae, sed ne in regione
quidem propinqua fuisset? et parcebat magis Ono- 9.1
masto, honoratiori amico, et eundem indicem haud
paulo plus timebat, quia et ipse sermonem cum eo
contulerat et multorum talium ministrum et conscium
habebat. Casander quoque, missis qui per Epirum ad 10.1
mare prosequerentur eum, ne qua indicium emanaret,
ueneno creditur sublatus.