hac sedata contentione alia subinde C. De-
|
39.39.1.1
|
cimii praetoris morte exorta est. Cn. Sicinius et
|
2.1
|
L. Pupius, qui aediles proximo anno fuerant, et C. Ua-
|
|
lerius flamen Dialis et Q. Fuluius Flaccus—is quia
|
|
aedilis curulis designatus erat, sine toga candida, sed
|
|
maxima ex omnibus contentione—petebant; certa-
|
3.1
|
menque ei cum flamine erat. et postquam primo
|
|
aequare, mox superare etiam est uisus, pars tribunorum
|
|
plebis negare rationem eius habendam esse, quod duos
|
4.1
|
simul unus magistratus, praesertim curules, neque
|
|
capere posset nec gerere; pars legibus eum solui
|
|
aequum censere, ut quem uellet praetorem creandi
|
|
populo potestas fieret. L. Porcius consul primo in ea
|
5.1
|
sententia esse, ne nomen eius acciperet; deinde, ut ex
|
6.1
|
auctoritate senatus idem faceret, conuocatis patribus
|
|
referre se ad eos dixit, quod nec iure ullo nec exem-
|
|
plo tolerabili liberae ciuitati aedilis curulis designatus
|
|
praeturam peteret; sibi, nisi quid aliud iis uideretur,
|
5
|
in animo esse e lege comitia habere. patres cen-
|
7.1
|
suerunt, uti L. Porcius consul cum Q. Fuluio ageret,
|
|
ne impedimento esset, quo minus comitia praetoris in
|
|
locum C. Decimii subrogandi e lege haberentur. agenti
|
8.1
|
consuli ex senatus consulto respondit Flaccus nihil,
|
|
quod se indignum esset, facturum. medio responso
|
|
spem ad uoluntatem interpretantibus fecerat cessurum
|
|
patrum auctoritati esse. comitiis acrius etiam quam
|
9.1
|
ante petebat criminando, extorqueri sibi a consule et
|
|
senatu populi Romani beneficium, et inuidiam fieri ge-
|
|
minati honoris, tamquam non appareret, ubi designa-
|
|
tus praetor esset, extemplo aedilitate se abdicaturum.
|
5
|
consul cum et pertinaciam petentis crescere et fauorem
|
10.1
|
populi magis magisque in eum inclinari cerneret,
|
|
dimissis comitiis senatum uocauit. censuerunt fre-
|
|
quentes, quoniam Flaccum auctoritas patrum nihil
|
|
mouisset, ad populum cum Flacco agendum. contione
|
11.1
|
aduocata cum egisset consul, ne tum quidem de sen-
|
|
tentia motus gratias populo Romano egit, quod tanto
|
|
studio, quotienscumque declarandae uoluntatis potestas
|
|
facta esset, praetorem se uoluisset facere: ea sibi studia
|
12.1
|
ciuium suorum destituere non esse in animo. haec
|
|
uero tam obstinata uox tantum ei fauorem accendit,
|
|
ut haud dubius praetor esset, si consul accipere nomen
|
|
uellet. ingens certamen tribunis et inter se ipsos et
|
13.1
|
cum consule fuit, donec senatus a consule est habitus
|
|
decretumque: quoniam praetoris subrogandi comitia ne
|
14.1
|
legibus fierent, pertinacia Q. Flacci et praua studia
|
|
hominum impedirent, senatum censere satis praetorum
|
|
esse; P. Cornelius utramque in urbe iurisdictionem
|
15.1
|
haberet, Apollinique ludos faceret.
|
|