postero die Perseus, cum primum conueniendi
|
40.8.1.1
|
potestas patris fuit, regiam ingressus perturbato uultu
|
|
in conspectu patris tacitus procul constitit. cui cum
|
2.1
|
pater 'satin salue?' et, quaenam ea maestitia esset,
|
|
interrogaret eum, 'de lucro tibi' inquit 'uiuere me
|
|
scito. iam non occultis a fratre petimur insidiis;
|
|
nocte cum armatis domum ad interficiendum me uenit,
|
5
|
clausisque foribus parietum praesidio me a furore eius
|
|
sum tutatus.' cum pauorem mixtum admiratione patri
|
3.1
|
iniecisset, 'atqui si aures praebere potes' inquit,
|
|
'manifestam rem teneas faciam.' enimuero se Phi-
|
4.1
|
lippus dicere auditurum, uocarique extemplo Demetrium
|
|
iussit; et seniores amicos duos, expertes iuuenalium
|
|
inter fratres certaminum, infrequentes iam in regia,
|
|
Lysimachum et Onomastum arcessit, quos in consilio
|
5
|
haberet. dum ueniunt amici, solus filio procul stante
|
5.1
|
multa secum animo uolutans inambulauit. postquam
|
6.1
|
uenisse eos nuntiatum est, secessit in partem interiorem
|
|
cum duobus amicis et totidem custodibus corporis; filiis,
|
|
ut ternos inermes secum introducerent, permisit. ibi
|
7.1
|
cum consedisset, 'sedeo' inquit 'miserrimus pater
|
|
iudex inter duos filios, accusatorem parricidii et reum,
|
|
aut conficti aut admissi criminis labem apud meos
|
|
inuenturus. iam pridem quidem hanc procellam im-
|
8.1
|
minentem timebam, cum uultus inter uos minime fra-
|
|
ternos cernerem, cum uoces quasdam exaudirem. sed
|
9.1
|
interdum spes animum subibat deflagrare iras uestras,
|
|
purgari suspiciones posse. etiam hostes armis positis
|
|
foedus icisse, et priuatas multorum simultates finitas:
|
|
subituram uobis aliquando germanitatis memoriam,
|
10.1
|
puerilis quondam simplicitatis consuetudinisque inter
|
|
uos, meorum denique praeceptorum, quae uereor ne
|
|
uana surdis auribus cecinerim. quotiens ego audientibus
|
11.1
|
uobis detestatus exempla discordiarum fraternarum
|
|
horrendos euentus eorum rettuli, qui se stirpemque
|
|
suam, domos, regna funditus euertissent. meliora quo-
|
12.1
|
que exempla parte altera posui: sociabilem consor-
|
|
tionem inter binos Lacedaemoniorum reges, salutarem
|
|
per multa saecula ipsis patriaeque: eandem ciuitatem,
|
13.1
|
postquam mos sibi cuique rapiendi tyrannidem exortus
|
|
sit, euersam. iam hos Eumenem Attalumque fratres,
|
14.1
|
ab tam exiguis rebus, prope ut puderet regii nominis,
|
|
mihi Antiocho, cuilibet regum huius aetatis, nulla re
|
|
magis quam fraterna unanimitate, regnum aequasse.
|
|
ne Romanis quidem exemplis abstinui, quae aut uisa
|
15.1
|
aut audita habebam, T. et L. Quinctiorum, qui bellum
|
|
mecum gesserunt, P. et L. Scipionum, qui Antiochum
|
|
deuicerunt, patris patrique eorum, quorum perpetuam
|
|
uitae concordiam mors quoque miscuit. neque uos
|
16.1
|
illorum scelus similisque sceleri euentus deterrere a
|
|
uecordi discordia potuit, neque horum bona mens, bona
|
|
fortuna ad sanitatem flectere. uiuo et spirante me
|
17.1
|
hereditatem meam ambo et spe et cupiditate improba
|
|
creuistis. eo usque me uiuere uultis, donec alterius
|
18.1
|
uestrum superstes haud ambiguum regem alterum mea
|
|
morte faciam. nec fratrem nec patrem potestis pati.
|
|
nihil cari, nihil sancti est. in omnium uicem regni
|
|
unius insatiabilis amor successit. agite, conscelerate
|
19.1
|
aures paternas, decernite criminibus, mox ferro decre-
|
|
turi, dicite palam quidquid aut ueri potestis aut libet
|
|
comminisci: reseratae aures sunt, quae posthac secretis
|
20.1
|
alterius ab altero criminibus claudentur.' haec furens
|
|
ira cum dixisset, lacrimae omnibus obortae, et diu
|
|
maestum silentium tenuit.
|
|