| Ae- | 40.27.1.1 |
| milius, postquam nihil usquam auxilii ostendebatur, | |
| interceptos credens equites, non ultra differendum | |
| ratus, quin per se fortunam temptaret, priusquam | 2.1 |
| hostes uenirent, qui segnius socordiusque oppugnabant, | |
| ad quattuor portas exercitum instruxit, ut signo dato | |
| simul ex omnibus partibus eruptionem facerent. quat- | 3.1 |
| tuor extraordinariis cohortibus duas adiunxit praepo- | |
| sito M. Ualerio legato, erumpere praetoria porta iussit. | |
| ad dexteram principalem hastatos legionis primae in- | 4.1 |
| struxit; principes ex eadem legione in subsidiis posuit: | |
| M. Seruilius et L. Sulpicius tribuni militum his prae- | |
| positi. tertia legio aduersus sinistram principalem | 5.1 |
| portam instructa est. id tantum mutatum: principes | 6.1 |
| primi et hastati in subsidiis locati; Sex. Iulius Caesar | |
| et L. Aurelius Cotta tribuni militum huic legioni | |
| praepositi sunt. Q. Fuluius Flaccus legatus cum dex- | 7.1 |
| tera ala ad quaestoriam portam positus; duae cohortes | |
| et triarii duarum legionum in praesidio castrorum | |
| manere iussi. omnes portas contionabundus ipse im- | 8.1 |
| perator circumiit, et, quibuscumque irritamentis poterat, | |
| iras militum acuebat, nunc fraudem hostium incusans, | 9.1 |
| qui pace petita, indutiis datis, per ipsum indutiarum | |
| tempus contra ius gentium ad castra oppugnanda ue- | |
| nissent: nunc, quantus pudor esset, edocens ab Ligu- | 10.1 |
| ribus, latronibus uerius quam hostibus iustis, Roma- | |
| num exercitum obsideri. 'quo ore quisquam uestrum, | 11.1 |
| si hinc alieno praesidio, non uestra uirtute euaseritis, | |
| occurret, non dico eis militibus, qui Hannibalem, qui | |
| Philippum, qui Antiochum, maximos aetatis nostrae | |
| reges ducesque, uicerunt, sed iis, qui hos ipsos Li- | 12.1 |
| gures aliquotiens pecorum modo fugientes per saltus | |
| inuios consectati ceciderunt? quod Hispani, quod | 13.1 |
| Galli, quod Macedones Poeniue non audeant, Ligustinus | |
| hostis uallum Romanum subit, obsidet ultro et oppu- | |
| gnat, quem scrutantes ante deuios saltus abditum et | |
| latentem uix inueniebamus.' ad haec consentiens | 14.1 |
| reddebatur militum clamor, nullam militum culpam | |
| esse, quibus nemo ad erumpendum signum dedisset, | |
| daret signum: intellecturum eosdem, qui antea fuerint, | 15.1 |
| et Romanos et Ligures esse. |