| sedato tandem Histrico tumultu senatus consul- | 41.6.1.1 |
| tum factum est, ut consules inter se compararent, uter | |
| eorum ad comitia habenda Romam rediret. cum absen- | 2.1 |
| tem Manlium tribuni plebis <A.> Licinius Nerua et C. | |
| Papirius Turdus in contionibus lacerarent rogationem- | |
| que promulgarent, ne Manlius post idus Martias— | |
| prorogatae namque consulibus iam in annum prouin- | 5 |
| ciae erant—imperium retineret, uti causam extemplo | |
| dicere, cum abisset magistratu, posset, huic rogationi | 3.1 |
| Q. Aelius collega intercessit magnisque contentionibus | |
| obtinuit, ne perferretur. | |
| per eos dies Ti. Sempronius Gracchus et L. Postu- | 4.1 |
| mius Albinus ex Hispania Romam cum reuertissent, | |
| senatus iis a M. Titinio praetore datus in aede Bellonae | |
| ad disserendas res, quas gessissent, postulandosque ho- | |
| nores meritos <et> ut diis immortalibus haberetur honos. | 5 |
| eodem tempore et in Sardinia magnum tumultum | 5.1 |
| esse litteris T. Aebuti praetoris cognitum est, quas | |
| filius eius ad senatum attulerat. Ilienses adiunctis Ba- | 6.1 |
| larorum auxiliis pacatam prouinciam inuaserant, nec eis | |
| inualido exercitu et magna parte pestilentia absumpto | |
| resisti poterat. eadem et Sardorum legati nuntiabant | 7.1 |
| orantes, ut urbibus saltem—iam enim agros deploratos | |
| esse—opem senatus ferret. haec legatio totumque, | |
| quod ad Sardiniam pertinebat, ad nouos magistratus | |
| reiectum est. | 5 |
| aeque miserabilis legatio Lyciorum, qui crudelitatem | 8.1 |
| Rhodiorum, quibus ab L. Cornelio Scipione attributi | |
| erant, querebantur: fuisse <se> sub dicione Antiochi; eam | 9.1 |
| regiam seruitutem conlatam cum praesenti statu prae- | |
| claram libertatem uisam. non publice tantum se premi | |
| imperio, sed singulos iustum pati seruitium. [iustos] | 10.1 |
| coniuges liberosque uexari; in corpus, in tergum sae- | |
| uiri; famam, quod indignum sit, maculari dehonestari- | |
| que; et palam res odiosas fieri iuris etiam usurpandi | |
| causa, ne pro dubio habeant, nihil inter se et argento | 5 |
| parata mancipia interesse. motus his senatus litteras | 11.1 |
| Lyciis ad Rhodios dedit, nec Lycios Rhodiis nec ullos | |
| alii cuiquam, qui nati liberi sint, in seruitutem dari | |
| placere; Lycios ita sub Rhodiorum simul imperio et | 12.1 |
| tutela esse, ut in dicione populi Romani ciuitates sociae | |
| sint. |