haec una ex omni Graecia gens et Athenien- 41.23.1.1
sium ciuitas eo processerat irarum, ut finibus inter-
diceret Macedonibus. itaque seruitiis ex Achaia fu- 2.1
gientibus receptaculum Macedonia erat, quia, cum
finibus suis <iis> interdixissent, intrare regni terminos
ipsi non audebant. id cum Perseus animaduertisset, 3.1
conprensis omnibus litterae * * . ceterum ne similis fuga
seruorum postea fieret, cogitandum et illis esse. recitatis 4.1
his litteris per Xenarchum praetorem, qui priuatae
gratiae aditum apud regem quaerebat, et plerisque mo-
derate et benigne scriptas esse censentibus litteras, at-
que iis maxume, qui praeter spem recepturi essent 5
amissa mancipia, Callicrates ex iis, qui in eo uerti 5.1
salutem gentis crederent, si cum Romanis inuiolatum
foedus seruaretur, 'parua' inquit 'aut mediocris res,
Achaei, quibusdam uidetur agi: ego maxumam gra- 6.1
uissimamque omnium non agi tantum arbitror, sed quo-
dam modo actam esse. nam qui regibus Macedonum
Macedonibusque ipsis finibus interdixissemus manere-
que id decretum <sciremus, quo caueramus>, scilicet ne le- 7.1
gatos, ne nuntios admitteremus regum, per quos ali-
quorum ex nobis animi sollicitarentur, ii contionantem
quodam modo absentem audimus regem, et, si dis pla-
cet, orationem eius probamus. et cum ferae bestiae 8.1
cibum ad fraudem suam positum plerumque aspernentur
et refugiant, nos caeci specie parui beneficii inescamur
et seruulorum minimi pretii recipiendorum spe nostram
ipsorum libertatem subrui et temptari patimur. quis 9.1
enim non uidet uiam regiae societatis quaeri, qua Ro-
manum foedus, quo nostra omnia continentur, uioletur?
nisi hoc dubium alicui est, bellandum Romanis cum
Perseo esse et, quod uiuo Philippo expectatum, morte 5
eius interpellatum est, id post mortem Philippi futu-
rum. duos, ut scitis, habuit filios Philippus, Deme- 10.1
trium et Persea. genere materno, uirtute, ingenio, fa-
uore Macedonum longe praestitit Demetrius. sed quia 11.1
in Romanos odii regnum posuerat praemium, Deme-
trium nullo alio crimine quam Romanae amicitiae initae
occidit; Persea, quem <belli cum> populo Romano prius
paene quam regni heredem futurum sciebat, regem fecit. 5
itaque quid hic post mortem patris egit aliud quam 12.1
bellum parauit? Bastarnas primum ad terrorem omnium
<in> Dardaniam inmisit; qui si sedem eam tenuissent,
grauiores eos accolas Graecia habuisset, quam Asia Gal-
los habebat. ea spe depulsus non tamen belli consilia 13.1
omisit; immo, si uere uolumus dicere, iam incohauit bel-
lum. Dolopiam armis subegit nec prouocantis de contro-
uersiis ad disceptationem populi Romani audiuit. inde
transgressus Oetam, ut repente in medio umbilico Grae- 5
ciae conspiceretur, Delphos escendit. haec usurpatio 14.1
itineris insoliti quo uobis spectare uidetur? Thessaliam
deinde peragrauit; quod sine ullius eorum, quos oderat,
noxa, hoc magis temptationem metuo. inde litteras ad nos 15.1
cum muneris specie misit et cogitare iubet, quo modo in
reliquum hoc munere non egeamus, hoc est, ut decretum,
quo arcentur Peloponneso Macedones, tollamus, rursus 16.1
legatos regios et hospitia cum principibus et mox Mace-
donum exercitus, ipsum quoque a Delphis—quantum
enim interfluit fretum?—traicientem in Pelopon-
nesum uideamus, inmisceamur Macedonibus armanti- 5
bus se aduersus Romanos. ego nihil noui censeo de- 17.1
cernendum seruandaque omnia integra, donec ad certum
redigatur, uanusne hic timor noster an uerus fuerit. si 18.1
pax inuiolata inter Macedonas Romanosque manebit,
nobis quoque amicitia et commercium sit; nunc de eo
<cogitare> periculosum et inmaturum uidetur'.