senatus consultum inde 42.31.1.1
factum est, ut consules inter se prouincias Italiam et
Macedoniam compararent sortirenturue; cui Macedonia
obuenisset, ut is regem Persea quique eius sectam se-
cuti essent, nisi populo Romano satisfecissent, bello 5
persequeretur. legiones quattuor nouas scribi placuit, 2.1
binas singulis consulibus. id praecipui prouinciae Ma-
cedoniae datum, quod, cum alterius consulis legionibus
quina milia et duceni pedites ex uetere instituto daren-
tur in singulas legiones, in Macedoniam sena milia pe- 5
ditum scribi iussa, equites treceni aequaliter in singulas
legiones. et in sociali exercitu consuli alteri auctus nu- 3.1
merus: sedecim milia peditum octingentos equites,
praeter eos, quos Cn. Sicinius duxisset, sescentos equites,
in Macedoniam traiceret. Italiae satis uisa duodecim 4.1
milia sociorum peditum, sescenti equites. illud quo-
que praecipuum datum sorti Macedoniae, ut centuriones
militesque ueteres scriberet, quos uellet, consul usque ad
quinquaginta annos. in tribunis militum nouatum eo 5.1
anno propter Macedonicum bellum, quod consules ex
senatus consulto ad populum tulerunt, ne tribuni mili-
tum eo anno suffragiis crearentur, sed consulum prae-
torumque in iis faciendis iudicium arbitriumque esset. 5
inter praetores ita partita imperia: praetorem, cuius 6.1
sors fuisset, ut iret, quo senatus censuisset, Brundisium 7.1
ad classem ire placuit, atque ibi recognoscere socios na-
uales, dimissisque, si qui parum idonei essent, supple-
mentum legere ex libertinis et dare operam, ut duae
partes ciuium Romanorum, tertia sociorum esset. com- 8.1
meatus classi legionibusque ut ex Sicilia Sardinia<que>
subueherentur, praetoribus, <qui> eas prouincias sortiti
essent, mandari placuit, ut alteras decumas Siculis
Sardisque imperarent, quod frumentum ad exercitum 5
in Macedoniam portaretur. Siciliam C. Caninius Rebi- 9.1
lus est sortitus, L. Furius Philus Sardiniam, <L. Ca-
nuleius Hispaniam,> C. Sulpicius Galba urbanam iuris-
dictionem, L. Uillius Annalis inter peregrinos; C. Lu-
cretio Gallo, quo senatus censuisset, sors obuenit. 5