principio insequentis anni cum consules noui 43.12.1.1
Q. Marcius et Cn. Seruilius de prouinciis rettulissent,
primo quoque tempore aut conparare eos inter se Ita-
liam et Macedoniam aut sortiri placuit; priusquam id 2.1
sors cerneret, in incertum, ne quid gratia momenti fa-
ceret, in utramque prouinciam, quod res desideraret sup-
plementi decerni.—<decernunt> in Macedoniam pedi- 3.1
tum Romanorum sex milia, sociorum nominis Latini
sex milia, equites Romanos ducentos quinquaginta, so-
cios trecentos;—ueteres milites dimitti, ita ut in sin- 4.1
gulas Romanas legiones ne plus sena milia peditum, tre-
ceni equites essent. alteri consuli nullus certus finitus nu- 5.1
merus ciuium Romanorum, quem in supplementum le-
geret. id modo finitum, ut duas legiones scriberet, quae
quina milia peditum et ducenos haberent, equites tre-
cenos. Latinorum maior quam collegae decretus nume- 6.1
rus, peditum decem milia et sescenti equites. quattuor
praeterea legiones scribi iussae, quae, si quo opus esset,
educerentur. tribunos iis, non permissum, ut consules 7.1
facerent: populus creauit. sociis nominis Latini sede-
cim milia peditum et mille equites imperati. hunc exer- 8.1
citum parari tantum placuit, ut exiret, si quo res posce-
ret. Macedonia maxime curam praebebat. in classem 9.1
mille socii nauales ciues Romani libertini ordinis, ex
Italia <quingenti> scribi iussi; totidem ut ex Sicilia scri-
berentur; et cui ea prouincia euenisset, mandatum, ut
eos in Macedoniam, ubicumque classis esset, deportandos 5
curaret. in Hispaniam tria milia peditum Romanorum 10.1
in supplementum, trecenti equites decreti. finitus ibi
quoque in legiones militum numerus, peditum quina
milia duceni et treceni equites. et sociis imperare prae- 11.1
tor, cui Hispania obuenisset, iussus quattuor milia pe-
ditum et trecentos equites.