conem. decemuir alienatus ad libidinem animo negat ex
|
3.48.1.1
|
hesterno tantum conuicio Icili uiolentiaque Uergini, cuius
|
|
testem populum Romanum habeat, sed certis quoque indi-
|
|
ciis compertum se habere nocte tota coetus in urbe factos
|
|
esse ad mouendam seditionem. itaque se haud inscium
|
2.1
|
eius dimicationis cum armatis descendisse, non ut quem-
|
|
quam quietum uiolaret, sed ut turbantes ciuitatis otium pro
|
|
maiestate imperii coerceret. 'proinde quiesse erit melius.
|
3.1
|
i,' inquit, 'lictor, submoue turbam et da uiam domino ad
|
|
prehendendum mancipium.' cum haec intonuisset plenus
|
|
irae, multitudo ipsa se sua sponte dimouit desertaque praeda
|
|
iniuriae puella stabat. tum Uerginius ubi nihil usquam
|
4.1
|
auxilii uidit, 'quaeso' inquit, 'Appi, primum ignosce patrio
|
|
dolori, si quo inclementius in te sum inuectus; deinde sinas
|
|
hic coram uirgine nutricem percontari quid hoc rei sit, ut
|
|
si falso pater dictus sum aequiore hinc animo discedam.'
|
5
|
data uenia seducit filiam ac nutricem prope Cloacinae ad
|
5.1
|
tabernas, quibus nunc Nouis est nomen, atque ibi ab lanio
|
|
cultro arrepto, 'hoc te uno quo possum' ait, 'modo, filia,
|
|
in libertatem uindico.' pectus deinde puellae transfigit,
|
|
respectansque ad tribunal 'te' inquit, 'Appi, tuumque
|
5
|
caput sanguine hoc consecro.' clamore ad tam atrox faci-
|
6.1
|
nus orto excitus Appius comprehendi Uerginium iubet. ille
|
|
ferro quacumque ibat uiam facere, donec multitudine etiam
|
|
prosequentium tuente ad portam perrexit. Icilius Numito-
|
7.1
|
riusque exsangue corpus sublatum ostentant populo; scelus
|
|
Appi, puellae infelicem formam, necessitatem patris deplo-
|
|
rant. sequentes clamitant matronae, eamne liberorum pro-
|
8.1
|
creandorum condicionem, ea pudicitiae praemia esse?—
|
|
cetera, quae in tali re muliebris dolor, quo est maestior
|
|
imbecillo animo, eo miserabilia magis querentibus subicit.
|
|
uirorum et maxime Icili uox tota tribuniciae potestatis ac
|
9.1
|
prouocationis ad populum ereptae publicarumque indigna-
|
|
tionum erat.
|
|