uictoriae Romanae fama cum peruasisset in
|
45.10.1.1
|
Asiam, Antenor, qui cum classe lemborum ad Phanas
|
|
stabat, Cassandriam inde traiecit. C. Popilius, qui
|
2.1
|
Deli in praesidio nauibus Macedoniam petentibus erat,
|
|
postquam debellatum in Macedonia et statione sum-
|
|
motos hostium lembos audiuit, dimissis et ipse Attali
|
|
nauibus ad susceptam legationem peragendam nauigare
|
5
|
Aegyptum pergit, ut prius occurrere Antiocho posset,
|
3.1
|
quam ad Alexandreae moenia accederet. cum praeter-
|
4.1
|
ueherentur Asiam legati et Loryma uenissent, qui por-
|
|
tus uiginti paulo amplius milia ab Rhodo abest, ex
|
|
aduerso urbi ipsi positus, principes Rhodiorum occur-
|
5.1
|
runt—iam enim eo quoque uictoriae fama perlata
|
|
erat—orantes, ut Rhodum deueherentur: pertinere
|
|
id ad famam salutemque ciuitatis, noscere ipsos omnia,
|
|
quae acta essent <quae>que agerentur Rhodi, et conperta
|
5
|
per se, non uolgata fama Romam referre. diu negantes
|
6.1
|
perpulerunt, ut moram nauigationis breuem pro salute
|
|
sociae urbis paterentur. postquam Rhodum uentum est,
|
|
in contionem quoque eos iidem precibus pertraxerunt.
|
|
aduentus legatorum auxit potius timorem ciuitati quam
|
7.1
|
minuit; omnia enim Popilius, quae singuli uniuersique
|
|
eo bello hostiliter dixerant fecerantque, rettulit, et uir
|
8.1
|
asper ingenio augebat atrocitatem eorum, quae diceren-
|
|
tur, uoltu truci et accusatoria uoce, ut, cum propriae simul-
|
9.1
|
tatis nulla causa cum ciuitate ei esset, ex unius senatoris
|
|
Romani acerbitate, qualis in se uniuersi senatus animus
|
|
esset, coniectarent. C. Decimi moderatio<r oratio> fuit,
|
10.1
|
qui in plerisque eorum, quae commemorata a Popilio
|
|
essent, culpam non penes populum, sed penes paucos
|
|
concitores uolgi esse dixit: eos, uenalem linguam ha-
|
11.1
|
bentis, decreta plena regiae adsentationis fecisse et eas
|
|
legationes misisse, quarum Rhodios semper non minus
|
|
puderet quam paeniteret. quae omnia, si sana mens po-
|
|
pulo foret, in capita noxiorum uersura. cum magno
|
12.1
|
adsensu auditus est, non magis eo, quod multitudinem
|
|
noxa leuabat, quam quod culpam in auctores uerterat.
|
|
itaque cum principes Rhodiorum Romanis respon-
|
13.1
|
derent, nequaquam tam grata oratio eorum fuit, qui,
|
|
quae Popilius obiecerat, diluere utcumque conati sunt,
|
|
quam eorum, qui Decimio in auctoribus ad piaculum
|
|
noxae obiciendis adsensi sunt. decretum igitur extemplo,
|
14.1
|
ut, qui pro Perseo aduersus Romanos dixisse quid aut
|
|
fecisse conuincerentur, capitis condemnarentur. exces-
|
|
serant urbe sub aduentum Romanorum quidam, alii
|
|
mortem sibi consciuerunt. legati non ultra quam quin-
|
15.1
|
que dies Rhodi morati Alexandream proficiscuntur. nec
|
|
eo segnius iudicia ex decreto coram iis facto Rhodii
|
|
exercebant; quam perseuerantiam in exequenda re tam
|
|
Decimi lenitas quam <Popili effecerat asperitas>.
|
5
|