et Popilius et ea legatio, quae missa ad An-
|
45.13.1.1
|
tiochum erat, Romam redit; rettulit controuersias inter
|
|
reges sublatas esse exercitumque ex Aegypto in Syriam
|
|
reductum. post ipsorum regum legati uenerunt: Anti-
|
2.1
|
ochi legati referentes omni uictoria potiorem pacem regi,
|
|
senatui quae placuisset, uisam, eumque haud secus quam
|
|
deorum imperio legatorum Romanorum iussis paruisse;
|
|
gratulati dein de uictoria sunt, quam ope s<ua>, si quid
|
3.1
|
imperatum foret, adiuturum regem fuisse. Ptolemaei
|
4.1
|
legati communi nomine regis et Cleopatrae gratias
|
|
egerunt: plus eos senatui populoque Romano quam pa-
|
5.1
|
rentibus suis, plus quam diis immortalibus debere, per
|
|
quos obsidione miserrima liberati essent, regnum pa-
|
|
trium prope amissum <recepissent. responsum> ab senatu
|
6.1
|
est Antiochum recte atque ordine fecisse, quod legatis
|
|
paruisset, gratumque id esse senatui populoque Ro-
|
|
mano: regibus Aegypti Ptolemaeo Cleopatraeque, si
|
7.1
|
quid per se boni commodique euenisset, id magno opere
|
|
senatum laetari, daturumque operam, ut regni sui maxi-
|
|
mum semper praesidium positum esse in fide populi Ro-
|
|
mani ducant. munera legatis ut ex instituto mittenda
|
8.1
|
curaret, C. Papirio praetori mandatum. litterae deinde
|
9.1
|
<e> Macedonia allatae, quae uictoriae laetitiam gemina-
|
|
rent: Persea regem in potestatem consulis uenisse.
|
|
dimissis legatis <regiis> disceptatum inter Pisanos
|
10.1
|
Lunensesque legatos est, Pisanis querentibus agro se a
|
|
colonis Romanis pelli, Lunensibus adfirmantibus eum,
|
|
de quo agatur, ab triumuiris agrum sibi adsignatum
|
|
esse. senatus, qui de finibus cognoscerent statuerent-
|
11.1
|
que, quinque uiros misit Q. Fabium Buteonem, P. Cor-
|
|
nelium Blasionem, T. Sempronium Muscam, L. Naeu-
|
|
ium Balbum, C. Apuleium Saturninum.
|
|
et ab Eumene et ab Attalo et ab Athenaeo fratribus
|
12.1
|
communis legatio de uictoria gratulatum uenit. et Mas-
|
|
gabae, regis Masinissae filio, Puteolis naue egresso
|
|
praesto fuit obuiam missus cum pecunia L. Manlius
|
|
quaestor, qui Romam eum publico sumptu perduceret.
|
5
|
aduenienti extemplo senatus datus est. ibi adulescens
|
13.1
|
ita locutus est, ut, quae rebus grata erant, gratiora
|
|
uerbis faceret. commemorauit, quot pedites equitesque,
|
|
quot elephantos, quantum frumenti eo quadriennio
|
|
pater suus in Macedoniam misisset: duas res ei rubori
|
14.1
|
fuisse, unam, quod rogasset eum per legatos senatus,
|
|
quae ad bellum opus essent, et non inperasset, alteram,
|
|
quod pecuniam ei pro frumento misisset. Masinissam
|
15.1
|
meminisse <se> regnum a populo Romano partum auc-
|
|
tumque et multiplicatum habere; usu regni contentum
|
|
scire dominium et ius eorum, qui dederint, esse. su-
|
16.1
|
mere itaque eos de se, non rogare aequom esse, neque
|
|
emere ea ex fructibus agri ab se dati, * * * quae ibi
|
|
proueniant. id Masinissae satis esse et fore, quod po-
|
|
pulo Romano superesset. cum iis mandatis a patre pro-
|
17.1
|
fectum postea consecutos equites, qui deuictam Mace-
|
|
doniam nuntiarent gratularique senatui iuberent et in-
|
|
dicare tantae eam rem laetitiae patri suo esse, ut Ro-
|
|
mam uenire uelit Iouique optimo maximo in Capitolio
|
5
|
sacrificare et grates agere; id, nisi molestum sit, ut ei
|
|
permittatur, ab senatu petere.
|
|