| secundum talem orationem uniuersi rursus | 45.25.1.1 |
| prociderunt supplices ramosque oleae iactantes; tandem | |
| excitati curia excesserunt. tunc sententiae interrogari | |
| coeptae. infestissimi Rhodiis erant, qui consules prae- | 2.1 |
| toresue aut legati gesserant in Macedonia bellum. plu- | |
| rimum causam eorum adiuuit M. Porcius Cato, qui, | |
| asper ingenio, tum lenem mitemque senatorem egit. | |
| non inseram simulacrum ueri copiose, quae dixerit, re- | 3.1 |
| ferendo: ipsius oratio scripta extat, Originum quinto | |
| libro inclusa. Rhodiis responsum ita redditum est, ut | 4.1 |
| nec hostes fierent nec socii permanerent. Philocrates et | |
| Astymedes principes legationis erant. partim cum Phi- | 5.1 |
| locrate renuntiare Rhodum legationem placuit, partim | |
| cum Astymede Romae subsistere, <qui,> quae agerentur, | |
| scirent certioresque suos facerent. in praesentia deducere | 6.1 |
| ante certam diem ex Lycia Cariaque iusserunt prae- | |
| fectos. haec Rhodum nuntiata, quae per se tristia fuis- | |
| sent, quia maioris mali leuatus erat timor, cum bellum | |
| timuissent, in gaudium uerterunt. itaque extemplo co- | 7.1 |
| ronam uiginti milium aureorum decreuerunt; Theodo- | |
| tum, praefectum classis, in eam legationem miserunt. | |
| societatem ab Romanis ita uolebant peti, ut nullum de | |
| ea re scitum populi fieret aut litteris mandaretur, | 5 |
| quod, nisi impetrarent, maior a repulsa ignominia esset. | |
| praefecti classis id unius erat ius, ut agere de ea re sine | 8.1 |
| rogatione ulla perlata posset. nam ita per tot annos | 9.1 |
| in amicitia fuerant, ut sociali foedere se cum Roma- | |
| nis non inligarent, ob nullam aliam causam, quam ne | |
| spem regibus absciderent auxilii sui, si quid opus | |
| esset, neu sibi ipsis fructus ex benignitate et fortuna | 5 |
| eorum percipiendi. tunc utique petenda societas uide- | 10.1 |
| batur, non quae tutiores eos ab aliis faceret—nec | |
| enim timebant quemquam praeter Romanos—, sed | |
| quae ipsis Romanis minus suspectos. sub idem fere | 11.1 |
| tempus et Caunii desciuere ab iis, et Mylassenses Eu- | |
| romensium oppida occuparunt. non ita fracti animi | 12.1 |
| ciuitatis erant, ut non sentirent, si Lycia et Caria | |
| ademptae ab Romanis forent, cetera aut se ipsa per | |
| defectionem liberarent aut a finitumis occuparentur, | |
| includi se insulae paruae et sterilis agri litoribus, quae | 5 |
| nequaquam alere tantae urbis populum posset. missa | 13.1 |
| igitur iuuentute propere et Caunios, quamquam Ciby- | |
| ratarum asciuerant auxilia, coegerunt imperio parere; | |
| et Mylassenis Alabandensisque, qui Euromensium | |
| prouinciam ademptum et ipsi coniuncto exercitu uene- | 5 |
| rant, circa Orthosiam acie uicerunt. |