uictoriam honestam ex hostibus partam turpe domi de 3.71.1.1
finibus sociorum iudicium populi deformauit. Aricini at- 2.1
que Ardeates de ambiguo agro cum saepe bello certassent,
multis in uicem cladibus fessi iudicem populum Romanum
cepere. cum ad causam orandam uenissent, concilio populi 3.1
a magistratibus dato magna contentione actum. iamque
editis testibus, cum tribus uocari et populum inire suffragium
oporteret, consurgit P. Scaptius de plebe, magno natu, et
'si licet' inquit, 'consules, de re publica dicere, errare ego 5
populum in hac causa non patiar.' cum ut uanum eum 4.1
negarent consules audiendum esse uociferantemque prodi
publicam causam submoueri iussissent, tribunos appellat.
tribuni, ut fere semper reguntur a multitudine magis quam 5.1
regunt, dedere cupidae audiendi plebi ut quae uellet Scap-
tius diceret. ibi infit annum se tertium et octogensimum 6.1
agere, et in eo agro de quo agitur militasse, non iuuenem,
uicesima iam stipendia merentem, cum ad Coriolos sit bella-
tum. eo rem se uetustate oblitteratam, ceterum suae memoriae 7.1
infixam adferre agrum de quo ambigitur finium Coriolano-
rum fuisse captisque Coriolis iure belli publicum populi Ro-
mani factum. mirari se quonam ore Ardeates Aricinique,
cuius agri ius nunquam usurpauerint incolumi Coriolana 5
re, eum se a populo Romano, quem pro domino iudicem fe-
cerint, intercepturos sperent. sibi exiguum uitae tempus 8.1
superesse; non potuisse se tamen inducere in animum quin,
quem agrum miles pro parte uirili manu cepisset, eum senex
quoque uoce, qua una posset, uindicaret. magnopere se
suadere populo ne inutili pudore suam ipse causam dam- 5
naret.