| hos secuti M. Genucius et C. Curtius consules. fuit | 4.1.1.1 |
| annus domi forisque infestus. nam [anni] principio et de | |
| conubio patrum et plebis C. Canuleius tribunus plebis roga- | |
| tionem promulgauit, qua contaminari sanguinem suum patres | 2.1 |
| confundique iura gentium rebantur, et mentio primo sensim | |
| inlata a tribunis ut alterum ex plebe consulem liceret fieri, | |
| eo processit deinde ut rogationem nouem tribuni promulga- | |
| rent, ut populo potestas esset, seu de plebe seu de patribus | 5 |
| uellet, consules faciendi. id uero si fieret, non uolgari modo | 3.1 |
| cum infimis, sed prorsus auferri a primoribus ad plebem | |
| summum imperium credebant. laeti ergo audiere patres | 4.1 |
| Ardeatium populum ob iniuriam agri abiudicati descisse, et | |
| Ueientes depopulatos extrema agri Romani, et Uolscos | |
| Aequosque ob communitam Uerruginem fremere; adeo uel | |
| infelix bellum ignominiosae paci praeferebant. his itaque | 5.1 |
| in maius etiam acceptis, ut inter strepitum tot bellorum | |
| conticescerent actiones tribuniciae, dilectus haberi, bellum | |
| armaque ui summa apparari iubent, si quo intentius possit | |
| quam T. Quinctio consule apparatum sit. tum C. Canu- | 6.1 |
| leius, pauca in senatu uociferatus, nequiquam territando | |
| consules auertere plebem a cura nouarum legum, nunquam | |
| eos se uiuo dilectum habituros, antequam ea quae promul- | |
| gata ab se collegisque essent plebes sciuisset, confestim ad | 5 |
| contionem aduocauit. |