cum in contionem et consules processissent et res a per-
|
4.6.1.1
|
petuis orationibus in altercationem uertisset, interroganti tri-
|
|
buno cur plebeium consulem fieri non oporteret, ut fortasse
|
2.1
|
uere, sic parum utiliter <alter> in praesens certamen respon-
|
|
dit, quod nemo plebeius auspicia haberet, ideoque decemui-
|
|
ros conubium diremisse ne incerta prole auspicia turbarentur.
|
|
plebes ad id maxime indignatione exarsit, quod auspicari,
|
3.1
|
tamquam inuisi dis immortalibus, negarentur posse; nec
|
|
ante finis contentionum fuit, cum et tribunum acerrimum
|
|
auctorem plebes nacta esset et ipsa cum eo pertinacia certa-
|
|
ret, quam uicti tandem patres ut de conubio ferretur con-
|
5
|
cessere, ita maxime rati contentionem de plebeiis consulibus
|
4.1
|
tribunos aut totam deposituros aut post bellum dilaturos
|
|
esse, contentamque interim conubio plebem paratam dilec-
|
|
tui fore.
|
|
cum Canuleius uictoria de patribus et plebis fauore ingens
|
5.1
|
esset, accensi alii tribuni ad certamen pro rogatione sua
|
|
summa ui pugnant et crescente in dies fama belli dilectum
|
|
impediunt. consules, cum per senatum intercedentibus
|
6.1
|
tribunis nihil agi posset, concilia principum domi habebant.
|
|
apparebat aut hostibus aut ciuibus de uictoria concedendum
|
|
esse. soli ex consularibus Ualerius atque Horatius non
|
7.1
|
intererant consiliis. C. Claudi sententia consules armabat in
|
|
tribunos, Quinctiorum Cincinnatique et Capitolini sententiae
|
|
abhorrebant a caede uiolandisque quos foedere icto cum
|
|
plebe sacrosanctos accepissent. per haec consilia eo deducta
|
8.1
|
est res, ut tribunos militum consulari potestate promisce ex
|
|
patribus ac plebe creari sinerent, de consulibus creandis
|
|
nihil mutaretur; eoque contenti tribuni, contenta plebs fuit.
|
|
comitia tribunis consulari potestate tribus creandis indicun-
|
9.1
|
tur. quibus indictis, extemplo quicumque aliquid seditiose
|
|
dixerat aut fecerat unquam, maxime tribunicii, et prensare
|
|
homines et concursare toto foro candidati coepere, ut patri-
|
10.1
|
cios desperatio primo inritata plebe apiscendi honoris, deinde
|
|
indignatio, si cum his gerendus esset honos, deterreret. pos-
|
|
tremo coacti tamen a primoribus petiere, ne cessisse posses-
|
|
sione rei publicae uiderentur. euentus eorum comitiorum
|
11.1
|
docuit alios animos in contentione libertatis dignitatisque,
|
|
alios secundum deposita certamina incorrupto iudicio esse;
|
|
tribunos enim omnes patricios creauit populus, contentus eo
|
|
quod ratio habita plebeiorum esset. hanc modestiam aequi-
|
12.1
|
tatemque et altitudinem animi ubi nunc in uno inueneris,
|
|
quae tum populi uniuersi fuit?
|
|