interim tribunos militum in Uolscum agrum ducere exer-
|
4.59.1.1
|
citum placuit; Cn. Cornelius unus Romae relictus. tres tri-
|
2.1
|
buni, postquam nullo loco castra Uolscorum esse nec commis-
|
|
suros se proelio apparuit, tripertito ad deuastandos fines dis-
|
|
cessere. Ualerius Antium petit, Cornelius Ecetras; quacum-
|
3.1
|
que incessere, late populati sunt tecta agrosque, ut distinerent
|
|
Uolscos; Fabius, quod maxime petebatur, ad Anxur oppug-
|
|
nandum sine ulla populatione accessit. Anxur fuit, quae
|
4.1
|
nunc Tarracinae sunt, urbs prona in paludes. ab ea parte
|
|
Fabius oppugnationem ostendit; circummissae quattuor co-
|
5.1
|
hortes cum C. Seruilio Ahala cum imminentem urbi collem
|
|
cepissent, ex loco altiore, qua nullum erat praesidium, ingenti
|
|
clamore ac tumultu moenia inuasere. ad quem tumultum
|
6.1
|
obstupefacti qui aduersus Fabium urbem infimam tuebantur
|
|
locum dedere scalas admouendi, plenaque hostium cuncta
|
|
erant, et immitis diu caedes pariter fugientium ac resistentium,
|
|
armatorum atque inermium fuit. cogebantur itaque uicti,
|
7.1
|
quia cedentibus spei nihil erat, pugnam inire, cum pronun-
|
|
tiatum repente ne quis praeter armatos uiolaretur, reliquam
|
|
omnem multitudinem uoluntariam exuit armis, quorum ad duo
|
|
milia et quingenti uiui capiuntur. a cetera praeda Fabius
|
8.1
|
militem abstinuit, donec collegae uenirent, ab illis quoque
|
9.1
|
exercitibus captum Anxur dictitans esse, qui ceteros Uolscos
|
|
a praesidio eius loci auertissent. qui ubi uenerunt, oppidum
|
10.1
|
uetere fortuna opulentum tres exercitus diripuere; eaque
|
|
primum benignitas imperatorum plebem patribus conciliauit.
|
|
additum deinde omnium maxime tempestiuo principum in
|
11.1
|
multitudinem munere, ut ante mentionem ullam plebis tribu-
|
|
norumue decerneret senatus, ut stipendium miles de publico
|
|
acciperet, cum ante id tempus de suo quisque functus eo
|
|
munere esset.
|
5
|