| fors ita tulit ut eo anno tribunus plebis Cn. Tre- | 5.11.1.1 |
| bonius esset, qui nomini ac familiae debitum praestare | |
| uideretur Treboniae legis patrocinium. is quod petissent | 2.1 |
| patres quondam primo incepto repulsi, tandem tribunos | |
| militum expugnasse uociferans, legem Treboniam sublatam | |
| et cooptatos tribunos plebis non suffragiis populi sed imperio | |
| patriciorum; eo reuolui rem ut aut patricii aut patriciorum | 5 |
| adseculae habendi tribuni plebis sint; eripi sacratas leges, | 3.1 |
| extorqueri tribuniciam potestatem; id fraude patriciorum, | |
| scelere ac proditione collegarum factum arguere. | |
| cum arderent inuidia non patres modo sed etiam tribuni | 4.1 |
| plebis, cooptati pariter et qui cooptauerant, tum ex collegio | |
| tres, P. Curatius M. Metilius M. Minucius, trepidi rerum | |
| suarum, in Sergium Uerginiumque, prioris anni tribunos | |
| militares, incurrunt; in eos ab se iram plebis inuidiamque | 5 |
| die dicta auertunt. quibus dilectus, quibus tributum, qui- | 5.1 |
| bus diutina militia longinquitasque belli sit grauis, qui clade | |
| accepta ad Ueios doleant, qui amissis liberis, fratribus, pro- | |
| pinquis, adfinibus lugubres domos habeant, his publici pri- | |
| uatique doloris exsequendi ius potestatemque ex duobus | 5 |
| noxiis capitibus datam ab se memorant. omnium namque | 6.1 |
| malorum in Sergio Uerginioque causas esse; nec id accusa- | |
| torem magis arguere quam fateri reos, qui noxii ambo alter | |
| in alterum causam conferant, fugam Sergi Uerginius, Sergius | |
| proditionem increpans Uergini. quorum adeo incredibilem | 7.1 |
| amentiam fuisse ut multo ueri similius sit compecto eam rem | |
| et communi fraude patriciorum actam. ab his et prius datum | 8.1 |
| locum Ueientibus ad incendenda opera belli trahendi causa, | |
| et nunc proditum exercitum, tradita Faliscis Romana castra. | |
| omnia fieri ut consenescat ad Ueios iuuentus, nec de agris | 9.1 |
| nec de aliis commodis plebis ferre ad populum tribuni fre- | |
| quentiaque urbana celebrare actiones et resistere conspira- | |
| tioni patriciorum possint. praeiudicium iam de reis et ab | 10.1 |
| senatu et ab populo Romano et ab ipsorum collegio factum | |
| esse; nam et senatus consulto eos ab re publica remotos | 11.1 |
| esse, et recusantes abdicare se magistratu dictatoris metu ab | |
| collegis coercitos esse, et populum Romanum tribunos creas- | |
| se qui non idibus Decembribus, die sollemni, sed extemplo | |
| kalendis Octobribus magistratum occiperent, quia stare diu- | 5 |
| tius res publica his manentibus in magistratu non posset; et | 12.1 |
| tamen eos, tot iudiciis confossos praedamnatosque, uenire | |
| ad populi iudicium et existimare defunctos se esse satisque | |
| poenarum dedisse quod duobus mensibus citius priuati facti | |
| sint, neque intellegere nocendi sibi diutius tum potestatem | 13.1 |
| ereptam esse, non poenam inrogatam; quippe et collegis | |
| abrogatum imperium qui certe nihil deliquissent. illos | 14.1 |
| repeterent animos Quirites, quos recenti clade accepta ha- | |
| buissent, cum fuga trepidum, plenum uolnerum ac pauoris | |
| incidentem portis exercitum uiderint, non fortunam aut | |
| quemquam deorum sed hos duces accusantem. pro certo | 15.1 |
| se habere neminem in contione stare qui illo die non caput | |
| domum fortunasque L. Uergini ac M'. Sergi sit exsecratus | |
| detestatusque. minime conuenire quibus iratos quisque | 16.1 |
| deos precatus sit, in iis sua potestate, cum liceat et oporteat, | |
| non uti. nunquam deos ipsos admouere nocentibus manus; | |
| satis esse, si occasione ulciscendi laesos arment. |