haud inuitis patribus P. Licinium Caluum praerogatiua
|
5.18.1.1
|
tribunum militum non petentem creant, moderationis ex-
|
|
pertae in priore magistratu uirum, ceterum iam tum exactae
|
|
aetatis; omnesque deinceps ex collegio eiusdem anni refici
|
2.1
|
apparebat, L. Titinium P. Maenium Cn. Genucium L.
|
|
Atilium. qui priusquam renuntiarentur iure uocatis tribu-
|
|
bus, permissu interregis P. Licinius Caluus ita uerba fecit:
|
|
'omen concordiae, Quirites, rei maxime in hoc tempus utili,
|
3.1
|
memoria nostri magistratus uos his comitiis petere in inse-
|
|
quentem annum uideo. sed collegas eosdem reficitis, etiam
|
4.1
|
usu meliores factos: me iam non eundem sed umbram
|
|
nomenque P. Licini relictum uidetis. uires corporis ad-
|
|
fectae, sensus oculorum atque aurium hebetes, memoria
|
|
labat, uigor animi obtunsus. en uobis' inquit, 'iuuenem',
|
5.1
|
filium tenens, 'effigiem atque imaginem eius quem uos antea
|
|
tribunum militum ex plebe primum fecistis. hunc ego
|
|
institutum disciplina mea uicarium pro me rei publicae do
|
|
dicoque, uosque quaeso, Quirites, delatum mihi ultro
|
5
|
honorem huic petenti meisque pro eo adiectis precibus
|
|
mandetis.' datum id petenti patri filiusque eius P. Licinius
|
6.1
|
tribunus militum consulari potestate cum iis quos supra
|
|
scripsimus declaratus.
|
|
Titinius Genuciusque tribuni militum profecti aduersus
|
7.1
|
Faliscos Capenatesque, dum bellum maiore animo gerunt
|
|
quam consilio, praecipitauere se in insidias. Genucius
|
|
morte honesta temeritatem luens ante signa inter primo-
|
8.1
|
res cecidit; Titinius in editum tumulum ex multa trepi-
|
|
datione militibus collectis aciem restituit; nec se tamen
|
|
aequo loco hosti commisit. plus ignominiae erat quam
|
9.1
|
cladis acceptum, quae prope in cladem ingentem uertit;
|
|
tantum inde terroris non Romae modo, quo multiplex
|
|
fama peruenerat, sed in castris quoque fuit ad Ueios.
|
|
aegre ibi miles retentus a fuga est cum peruasisset castra
|
10.1
|
rumor ducibus exercituque caeso uictorem Capenatem ac
|
|
Faliscum Etruriaeque omnem iuuentutem haud procul inde
|
|
abesse. his tumultuosiora Romae, iam castra ad Ueios
|
11.1
|
oppugnari, iam partem hostium tendere ad urbem agmine
|
|
infesto, crediderant; concursumque in muros est et matro-
|
|
narum, quas ex domo conciuerat publicus pauor, obsecra-
|
|
tiones in templis factae, precibusque ab dis petitum ut
|
12.1
|
exitium ab urbis tectis templisque ac moenibus Romanis
|
|
arcerent Ueiosque eum auerterent terrorem, si sacra renouata
|
|
rite, si procurata prodigia essent.
|
|