deuictis Sabinis cum in magna gloria magnisque opibus 1.31.1.1
regnum Tulli ac tota res Romana esset, nuntiatum regi patri-
busque est in monte Albano lapidibus pluuisse. quod cum 2.1
credi uix posset, missis ad id uisendum prodigium in con-
spectu haud aliter quam cum grandinem uenti glomeratam
in terras agunt crebri cecidere caelo lapides. uisi etiam 3.1
audire uocem ingentem ex summi cacuminis luco ut patrio
ritu sacra Albani facerent, quae uelut dis quoque simul cum
patria relictis obliuioni dederant, et aut Romana sacra sus-
ceperant aut fortunae, ut fit, obirati cultum reliquerant deum. 5
Romanis quoque ab eodem prodigio nouendiale sacrum 4.1
publice susceptum est, seu uoce caelesti ex Albano monte
missa—nam id quoque traditur—seu haruspicum monitu;
mansit certe sollemne ut quandoque idem prodigium nuntia-
retur feriae per nouem dies agerentur. 5
haud ita multo post pestilentia laboratum est. unde 5.1
cum pigritia militandi oreretur, nulla tamen ab armis quies
dabatur a bellicoso rege, salubriora etiam credente militiae
quam domi iuuenum corpora esse, donec ipse quoque longin-
quo morbo est implicitus. tunc adeo fracti simul cum cor- 6.1
pore sunt spiritus illi feroces ut qui nihil ante ratus esset minus
regium quam sacris dedere animum, repente omnibus magnis
paruisque superstitionibus obnoxius degeret religionibusque
etiam populum impleret. uolgo iam homines eum statum 7.1
rerum qui sub Numa rege fuerat requirentes, unam opem
aegris corporibus relictam si pax ueniaque ab dis impetrata
esset credebant. ipsum regem tradunt uoluentem commen- 8.1
tarios Numae, cum ibi quaedam occulta sollemnia sacrificia
Ioui Elicio facta inuenisset, operatum his sacris se abdidisse;
sed non rite initum aut curatum id sacrum esse, nec solum
nullam ei oblatam caelestium speciem sed ira Iouis sollicitati 5
praua religione fulmine ictum cum domo conflagrasse. Tullus
magna gloria belli regnauit annos duos et triginta.