idem ardor et in Romano exercitu erat et in altero duce,
|
6.23.1.1
|
nec praesentis dimicationis fortunam ulla res praeterquam
|
|
unius uiri consilium atque imperium morabatur, qui occa-
|
|
sionem iuuandarum ratione uirium trahendo bello quaerebat.
|
|
eo magis hostis instare nec iam pro castris tantum suis
|
2.1
|
explicare aciem sed procedere in medium campi et uallo
|
|
prope hostium signa inferendo superbam fiduciam uirium
|
|
ostentare. id aegre patiebatur Romanus miles, multo
|
3.1
|
aegrius alter ex tribunis militum, L. Furius, ferox cum aetate
|
|
et ingenio, tum multitudinis ex incertissimo sumentis animos
|
|
spe inflatus. hic per se iam milites incitatos insuper insti-
|
4.1
|
gabat eleuando, qua una poterat, aetate auctoritatem collegae,
|
|
iuuenibus bella data dictitans et cum corporibus uigere et
|
|
deflorescere animos; cunctatorem ex acerrimo bellatore
|
5.1
|
factum et, qui adueniens castra urbesque primo impetu
|
|
rapere sit solitus, eum residem intra uallum tempus terere,
|
|
quid accessurum suis decessurumue hostium uiribus spe-
|
|
rantem? quam occasionem, quod tempus, quem insidiis
|
6.1
|
instruentem locum? frigere ac torpere senis consilia. sed
|
7.1
|
Camillo cum uitae satis tum gloriae esse; quid attinere cum
|
|
mortali corpore uno ciuitatis quam immortalem esse deceat
|
|
pati consenescere uires?
|
|
his sermonibus tota in se auerterat castra; et cum omni-
|
8.1
|
bus locis posceretur pugna, 'sustinere' inquit, 'M. Furi,
|
|
non possumus impetum militum, et hostis, cuius animos
|
|
cunctando auximus, iam minime toleranda superbia insultat;
|
|
cede unus omnibus et patere te uinci consilio ut maturius
|
5
|
bello uincas'. ad ea Camillus, quae bella suo unius aus-
|
9.1
|
picio gesta ad eam diem essent, negare in eis neque se
|
|
neque populum Romanum aut consilii sui aut fortunae
|
|
paenituisse; nunc scire se collegam habere iure imperioque
|
|
parem, uigore aetatis praestantem; itaque se quod ad
|
10.1
|
exercitum attineat, regere consuesse, non regi: collegae
|
|
imperium se non posse impedire. dis bene iuuantibus
|
|
ageret quod e re publica duceret: aetati suae se ueniam
|
11.1
|
etiam petere ne in prima acie esset. quae senis munia in
|
|
bello sint, iis se non defuturum: id a dis immortalibus
|
|
precari ne qui casus suum consilium laudabile efficiat.
|
|
nec ab hominibus salutaris sententia nec a dis tam piae
|
12.1
|
preces auditae sunt. primam aciem auctor pugnae instruit,
|
|
subsidia Camillus firmat ualidamque stationem pro castris
|
|
opponit; ipse edito loco spectator intentus in euentum
|
|
alieni consilii constitit.
|
5
|