simul primo concursu concrepuere
|
6.24.1.1
|
arma, hostis dolo non metu pedem rettulit. lenis ab tergo
|
2.1
|
cliuus erat inter aciem et castra; et, quod multitudo suppe-
|
|
ditabat, aliquot ualidas cohortes in castris armatas instruc-
|
|
tasque reliquerant, quae inter commissum iam certamen, ubi
|
|
uallo appropinquasset hostis, erumperent. Romanus ce-
|
3.1
|
dentem hostem effuse sequendo in locum iniquum pertractus
|
|
opportunus huic eruptioni fuit; uersus itaque in uictorem
|
|
terror et nouo hoste et supina ualle Romanam inclinauit
|
|
aciem. instant Uolsci recentes qui e castris impetum fece-
|
4.1
|
rant; integrant et illi pugnam qui simulata cesserant fuga.
|
|
iam non recipiebat se Romanus miles sed immemor recentis
|
|
ferociae ueterisque decoris terga passim dabat atque effuso
|
|
cursu castra repetebat, cum Camillus subiectus ab circum-
|
5.1
|
stantibus in equum et raptim subsidiis oppositis 'haec est'
|
|
inquit, 'milites, pugna quam poposcistis? quis homo, quis
|
|
deus est, quem accusare possitis? uestra illa temeritas,
|
|
uestra ignauia haec est. secuti alium ducem sequimini
|
6.1
|
nunc Camillum et quod ductu meo soletis uincite. quid
|
|
uallum et castra spectatis? neminem uestrum illa nisi
|
|
uictorem receptura sunt'.
|
|
pudor primo tenuit effusos; inde, ut circumagi signa
|
7.1
|
obuertique aciem uiderunt in hostem et dux, praeterquam
|
|
quod tot insignis triumphis, etiam aetate uenerabilis inter
|
|
prima signa ubi plurimus labor periculumque erat se offere-
|
|
bat, increpare singuli se quisque et alios, et adhortatio in
|
5
|
uicem totam alacri clamore peruasit aciem. neque alter
|
8.1
|
tribunus rei defuit sed missus a collega restituente peditum
|
|
aciem ad equites, non castigando—ad quam rem leuiorem
|
|
auctorem eum culpae societas fecerat—sed ab imperio totus
|
|
ad preces uersus orare singulos uniuersosque ut se reum
|
5
|
fortunae eius diei crimine eximerent: 'abnuente ac pro-
|
9.1
|
hibente collega temeritati me omnium potius socium quam
|
|
unius prudentiae dedi. Camillus in utraque uestra fortuna
|
|
suam gloriam uidet; ego, ni restituitur pugna, quod miser-
|
|
rimum est, fortunam cum omnibus, infamiam solus sen-
|
5
|
tiam.' optimum uisum est in fluctuante acie tradi equos
|
10.1
|
et pedestri pugna inuadere hostem. eunt insignes armis
|
|
animisque qua premi parte maxime peditum copias uident.
|
|
nihil neque apud duces neque apud milites remittitur
|
|
a summo certamine animi. sensit ergo euentus uirtutis
|
11.1
|
enixae opem et Uolsci, qua modo simulato metu cesserant,
|
|
ea in ueram fugam effusi, magna pars et in ipso certamine
|
|
et post in fuga caesi, ceteri in castris quae capta eodem
|
|
impetu sunt; plures tamen capti quam occisi.
|
5
|